روش های زیادی برای حداکثر سازی زمان خانواده وجود دارد. در رابطه با کارهایی که اعضای خانواده تان دوست دارند انجام دهند، با آنها صحبت کنید و یک برنامه چند روزه مناسبی را تنظیم کنید تا بتوانید به عنوان یک خانواده درکنار هم باشید.
هم در محل کار و هم در خانه، همواره برنامه مشخص و اولویت بندی شده ای در مورد زمانتان داشته باشید.
در برخی مواقع خانه را تمیز کنید یا غذا درست کنید ولی صبح تا شب در آشپزخانه نباشید.
از طریق انجام دادن برخی از کارهایتان در صبح زود و قبل از آنکه خانواده تان بیدار شود یا در آخر شب و بعد از خوابیدن همه، سعی کنید که زمان بیشتری را به خانواده تان اختصاص دهید.
روش یک – اولویت بندی کردن زمان خودتان
۱٫ اولویت بندی زمانتان.
وظایف خودتان را به موارد “انجام شود”، “انجام نشود” و “به فرد دیگری محول شود” تقسیم بندی کنید.
به جای اینکه همه کارها را انجام دهید، مشخص کنید که کدام یک از کارهای مربوط به خانه باید توسط خودتان انجام شود (مربوط به لیست “انجام شود”) و کدام یک از آنها را باید به یک زمان دیگری موکول کنید (مربوط به لیست “انجام نشود”).
در صورتیکه یک سری کارهایی وجود داشته باشند که بتوانید به همسرتان، بچه هایتان یا مستخدم واگذار کنید – همانند شستن ظرف ها، بیرون بردن سگ، و سایر موارد – آنها را در گروه “به فرد دیگری موکول شود” قرار دهید.
این کارتان باعث خواهد شد که به جای اینکه شما و همسرتان به صورت نامتناسبی کارهای خانه را انجام دهید، زمان خانواده شما مجددا به یک حالت توازن مناسبی دست پیدا کند و بتوانید در برخی مواقع کنار هم باشید،.
در حین ارزیابی زمان خودتان، واقع گرا و صادق باشید. صرفا به دلیل احساس گناه، یک موردی را به لیست “انجام شود” خودتان اضافه نکنید.
همچنین باید وظایف کاریتان را هم منظم کنید؛ در این صورت می توانید مشخص کنید که چه کاری باید انجام شود و چه کاری می تواند به یک همکار موکول شود.
۲٫ وسایل خودتان را مرتب کنید.
ممکن است بخش زیادی از زمان شما و خانواده تان (یا صرفا زمان خودتان) برای پیدا کردن کلید های گم شده، کنترل های از راه دور و سایر وسایل مهم تلف شود.
باید یک مکان مناسبی را برای کیف پول و جواهرات، کلید ها و عینک های خودتان مشخص کنید.
سعی کنید این عادت را در خودتان ایجاد کنید که هر روزه وسایل مهم – به خصوص مواردی که به صورت مکرر گم می کنید – را در یک جای خاصی بگذارید.
برای مثال می توانید عینک های خودتان را همواره در کنار تخت خوابتان بگذارید یا اینکه کلید های خودتان را بر روی در بگذارید.
۳٫ از تمامی منابعی که در اختیار دارید، استفاده کنید.
به دنبال پیدا کردن یک سری روش هایی باشید که از طریق آن بتوانید زمان خودتان را ذخیره کنید و در هر جایی که امکان پذیر باشد از آن استفاده کنید.
برای مثال، می توانید تمیز کردن خانه تان را به خدمتکارتان محول کنید یا به جای درست کردن غذا، می توانید از بیرون پیتزا سفارش بدهید. این موارد باعث خواهند شد که زمان خانواده به حداکثر میزان ممکن برسد.
در صورتیکه دانشجو باشید، به جای اینکه از دانشگاه به باشگاه بروید و از آنجا به خانه بیایید، می توانید از باشگاه موجود در محوطه دانشگاه استفاده کنید.
۴٫ در مورد اهداف مربوط به زمان بودن با خانواده با هم توافق کنید.
در صورتیکه شما با یک چالشی مواجه شده باشید، می توانید رفع این چالش را به یک هدف منحصر به فرد برای خانواده تبدیل کنید و برای دستیابی به آن تلاش کنید.
سعی کنید که در هر هفته، یک میزان حداقلی را برای مدت زمان بودن در کنار خانواده تان مشخص کنید – برای مثال، ۱۵ ساعت.
همچنین می توانید یک هدف کیفی داشته باشید، همانند خنداندن بچه تان در حین شام خوردن.
به صورت منظم اهداف مربوط به زمان خانواده را تغییر دهید تا همواره بتوانید یک بحث جدیدی داشته باشید.
۵ زمانی که در خانه هستید، دوشاخه را از برق بکشید.
به جای اینکه در خانه ایمیل خودتان را چک کنید، بر روی پروژه هایتان کار کنید و به دوستان یا همکاران خودتان پیام بفرستید، گوشی و کامپیوتر خودتان را خاموش کنید.
در این صورت خواهید توانست به صورت کامل به خانواده تان توجه کنید. بعد از خوابیدن بچه هایتان و همسرتان، می توانید کارهای خودتان را انجام دهید.
این موارد اهمیت زیادی را در گردش های خانوادگی یا در حین غذا خوردن در کنار خانواده دارد.
همچنین در اول صبح که بچه ها و همسرتان خواب هستند، می توانید از موبایل یا کامپیوتر خودتان استفاده کنید.
۶٫ هیچ وقت خودتان را با سایر افراد مقایسه نکنید.
برخی افراد به دلیل اینکه فکر می کنند “من نمی توانم همانند همسایه ام وقت خانواده ام را به حداکثر ممکن برسانم”، دچار ناامیدی می شوند.
این یک تفکر نامناسبی است و هیچ کمکی به حداکثر سازی زمان خانواده تان نخواهد کرد. به جای اینکار، سعی کنید که زمان خودتان را تا حد ممکن سازماندهی و مرتب کنید و هیچ نوع قضاوتی در مورد خودتان نداشته باشید.
باید این نکته را به یاد داشته باشید که هیچ فردی نمی تواند کل زمانش را به خانواده اش اختصاص دهد.
روش دو – صحبت کردن با خانواده تان
از اعضای خانواده تان بخواهید که برای حداکثر سازی زمان خانواده با شما همکاری کنند.
حداکثر سازی زمان خانواده فقط در زمانی تحقق می یابد که همه افراد تلاش خودشان را برای افزایش زمان با هم بودن انجام دهند.
از بچه های خودتان بخواهید که در هر نیم فصل مدرسه، فقط یک یا دو فعالیت فوق برنامه ای داشته باشند.
از همسرتان بخواهید که توانایی مدیریت زمان خودش را بهبو دهد و برای حداکثر سازی زمان خانواده از روش هایی مشابه با روش های شما استفاده کند.
می توانید به بچه های خودتان بگویید که “لطفا فعالیت های بعد از مدرسه ایتان را به یک یا دو فعالیت کاهش دهید تا بتوانیم زمان خانواده بیشتری داشته باشیم.”
می توانید به همسرتان بگویید که “من زمان مربوط به نشستن در جلوی تلویزیون یا کامپیوتر را کاهش می دهم، وسایلم را مرتب می کنم و هر کار دیگری را برای حداکثر سازی زمان خانواده ام انجام می دهم.
من دوست دارم به شما کمک کنم تا شما هم این کارها را انجام دهید. اجازه بدهید که با هم این کارها را انجام دهیم.”
۲٫ در مورد زمان خانواده برنامه مشخصی داشته باشید.
تقویم ها یا برنامه ریزهای شخصی ابزارهای مناسبی برای سازماندهی زمان به صورت مناسب هستند.
اکثر افراد بر این باورند که بدلیل اینکه صرف کردن زمان با خانواده یک وظیفه رسمی نیست، نباید در تقویم خودشان یک زمانی را به بودن در کنار خانواده اختصاص دهند.
با این وجود، در صورتیکه یک زمان خاصی را به بودن در کنار خانواده اختصاص ندهید، منجر به ایجاد یک سری شکاف های خانوادگی خواهید شد.
به منظور حداکثرسازی زمان خانواده، هر روز چند ساعت از زمان خودتان را به بودن در کنار خانواده اختصاص دهید.
در حین پر کردن برنامه ریز خودتان یا تقویمتان، در مورد رویدادهای خانوادگی خاص و همچنین “زمان خانواده” عمومی برنامه ریزی کنید.
سعی کنید که قرار ملاقات های شبانه ای را در خیابان ها یا رستوران های خاص تعیین کنید و همچنین به همراه بچه های خودتان به بازی های بیسبال یا نمایشگاه ها بروید.
به منظور رعایت کردن زمان خانواده برنامه ریزی شده به بهترین شکل ممکن، از هشداردهنده های خودکار در موبایل خودتان یا ایمیلتان استفاده کنید.
به منظور اینکه در تعطیلات مذهبی بتوانید بیشتر در کنار خانواده تان باشید، از زمان تعطیلات مذهبی به خوبی استفاده کنید.
۳٫ مدت زمانی که بچه هایتان در روبروی صفحه نمایش (تلویزیون و کامپیوتر) قرار می گیرند را محدود کنید.
در صورتیکه به بچه هایتان اجازه دهید، صبح تا شب در جلوی تلویزیون یا کامپیوتر خواهند بود.
یک سری قوانینی در این مورد مشخص کنید و زمانی که بچه تان می تواند از تلویزیون یا کامپیوتر استفاده کند را محدود کنید.
یک ساعت تلویزیون و یک ساعت جستجوی اینترنتی در طول هر روز برای یک بچه کافی می باشد.
به بچه های خودتان توضیح دهد که محدود کردن زمان استفاده از تلویزیون و کامپیوتر نه تنها زمان بیشتری را برای رفتن به بیرون و بازی کردن ایجاد می کند، بلکه همچنین زمانی که شما به عنوان یک خانواده در کنار یکدیگر هستید را هم به حداکثر ممکن افزایش می دهد.
به صورت ساده به بچه های خودتان بگویید که “لطفا در طول هر روز بیش از یک ساعت از وقت خودتان را به گوشی ، کامپیوتر یا تلویزیون اختصاص ندهید.
در این صورت خواهید توانست زمان بیشتری را در کنار خانواده تان باشید.”
۴٫ رسومات جدیدی ایجاد کنید.
همه افراد در تعطیلات کنار هم جمع می شوند، ولی حداقل هدف مورد نظر شما برای هر هفته، باید عبارت از صرف کردن یک شب در کنار خانواده تان باشد.
برای مثال، می توانید شب های جمعه را به پیتزا و بازی های کارتی با بچه ها اختصاص دهید.
در زمان های مشخص شده برای زمان خانواده، همه افراد باید گوشی و تبلت های خودشان را کنار بگذارند و در کنار خانواده شان باشند.
یک سری رسومات دیگری که خانواده شما با استفاده از آنها می تواند از بودن در کنار یکدیگر لذت ببرد، عبارتند از:
شام خوردن در یک رستوران جدید به همراه هم
دیدن یک فیلم جدید به همراه هم
رفتن به یک دوچرخه سواری خانوادگی
منبع : زمان بودن با خانواده