روانشناس خوب

روانشناس خوب

روانشناس خوب

روانشناس خوب

۹۰ مطلب در بهمن ۱۳۹۸ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

بر اساس گزارش مرکز کنترل بیماری و پیشگیری از حوادث خانگی [۱] (CDC)، سالانه بیش از ۱۱۰۰۰ نفر در نتیجه یک سری حوادث قابل پیشگیری خانگی، همانند ویرانی، آتش سوزی، غرق شدن و مسموم شدن فوت می کنند.

شما از طریق رعایت کردن یک سری مسائل مهم و انجام دادن یک سری کارهای مناسب و پیشگیری کننده می توانید مانع از آسیب دیدن خودتان و خانواده تان در نتیجه این حوادث خانگی شود.
بخش یک – بررسی مشکلات برقی برای جلوگیری از حوادث خانگی

۱٫ استفاده شما از پریزها نباید بیش از ظرفیت آنها باشد.

اکثر خانه های قدیمی دارای یک سیستم برقی هستند که برای تامین نیازهای برقی مدرن کافی نمی باشند.

برای تامین برق تعداد زیادی از ابزارهای برقی نباید از یک پریز استفاده کنید.
هیچ وقت نباید از یک پریز برای تامین برق بیش از دو ابزار استفاده کنید.

همچنین استفاده از کابل های گسترش دهنده (سه شاخه ها، چهار شاخه ها و غیره) برای تامین برق چند وسیله برقی از طریق یک پریز هم یک روش نامناسبی است.

    وسایل برقی بزرگ، همانند یخچال، باید یک پریز مجزایی برای خودشان داشته باشند.
    در صورتیکه یک صدایی از پریز بشنوید یا بوی سوختگی به دماغتان بخورد، حتما از یک متخصص برق درخواست کمک کنید.

پریزهایی که استفاده نمی کنید را با استفاده از پریزبند ها بپوشانید.

در صورتیکه بچه های کوچکی در خانه تان داشته باشید، این مورد اهمیت زیادی پیدا خواهد کرد.

۲٫ سیم کشی برق را بررسی کنید

مربوط به برق گرفتگی و آتش سوزی آنقدر نگران کننده است که در صنایع ساختمانی، سیم کشی برق با دقت زیادی مورد نظارت قرار می گیرد.

با این وجود، وضعیت مربوط به این سیم کشی ها در طول زمان بدتر خواهد شد

هر چند این مورد در خانه های قدیمی مصداق بارزتری دارد، ولی در خانه های مدرن هم این مسئله وجود دارد.

    در صورتی که قبلا سیم کشی خانه تان را بررسی نکرده باشید، می توانید از یک متخصص برق بخواهید سیم کشی برقی خانه تان و مناسب بودن آن را بررسی کند.

    در صورتیکه برخی لامپ ها چشمک بزنند یا برخی از پریزها کارایی مناسبی نداشته باشند، ممکن است یک مشکل برقی در خانه تان وجود داشته باشد. از یک متخصص بخواهید که وضعیت سیستم برقی خانه تان را بررسی کند.

    یک مورد بدیهی که در این مسائل وجود دارد عبارت از این است که در حین بررسی کردن سیم کشی برقی، قبل از دست زدن به سیم برق، باید برق را از پنل های قطع کننده (کلید های برقی) قبلی قطع کنید.


۳٫ هیچ وقت از کابل های فرسوده استفاده نکنید.

شاید خودتان این موضوع را متوجه نشده باشید، ولی کابل های برقی دارای چند لایه می باشند.

وجود داشتن یک عیب قابل مشاهده در لایه بیرونی یک کابل برقی، چه به دلیل پارگی و چه به دلیل فرسودگی، یک علامت خوبی از وجود داشتن یک نقصی در لایه های درونی تر می باشد.

در صورتیکه چنین اتفاقی صورت بگیرد، یک کابل جدید بگیرید و کابل قدیمی را دور بیاندازید.

    در صورتیکه مجبور باشید تا پیدا کردن کابل مناسب از کابل معیوب استفاده کنید، با استفاده از یک چسب برقی می توانید کابل قبلی را به صورت موقتی تعمیر کنید.
    با این وجود، این کار قابل توصیه نمی باشد، چرا که احتمال آتش سوزی و اتصال برقی همچنان وجود خواهد داشت.

    همواره سعی کنید کابل برق یدکی در خانه تان داشته باشید تا در سریعترین زمان ممکن کابل های برق معیوب را تعویض کنید.

    نکته مهمی که حتما باید توجه کنید، عبارت از این است که در صورت آسیب دیدن لایه های درونی کابل برق، به هیچ وجه نباید از آن استفاده کنید.

بخش دو – احتیاط کردن در آشپزخانه

۱٫ از کنار دیگ ها و ماهی تابه ها دور نشوید.

چه در صورتیکه در خانه تان بچه کوچکی داشته باشید و چه در صورتیکه بچه کوچکی نداشته باشید، هیچ وقت نباید از کنار دیگ ها و ماهی تابه ها دور شوید.

آتش گرفتن روغن یکی از دلایل اصلی آتش گرفتن آشپزخانه ها می باشد؛ بنابراین در زمانی که روغن سرخ می کنید، نباید از کنار ماهی تابه تان دور شوید.

    در صورتیکه نیاز باشد از آشپزخانه به بیرون بروید، باید اجاق گاز را خاموش کنید و دیگ ها و ماهی تابه ها را از روی مشعل بردارید.

    مایکرو ویو را هم باید خاموش کنید. در زمانیکه یک چیزی در مایکرو ویو گرم می کنید، نباید از آنجا دور شوید.

    در زمانیکه آشپزی می کنید، نباید بچه ها در آشپزخانه باشند.


۲٫ در حین آشپزی کردن، دستگیره های دیگ ها و ماهی تابه ها را به سمت عقب اجاق گاز برگردانید.

در صورتیکه در حین آشپزی دستگیره های دیگ ها و ماهی تابه ها را به سمت عقب اجاق گاز برنگردانید، این احتمال وجود دارد که بچه ها و بزرگسالان موجود در آشپزخه دچار سوختگی یا آسیب های دیگری شوند.

    در صورتیکه دستگیره ها پلاستیکی باشند، نباید در بالای مشعل قرار بگیرند.

    سعی کنید یک پوشش غیرپلاستیکی برای دستگیره دیگ ها و ماهی تابه ها تهیه کنید. این دستگیره ها می توانند خیلی داغ باشند و منجر به سوختگی شوند.


۳٫ برای پیشگیری از حوادث خانگی چاقوها را دور از دسترس نگه دارید.

چه در صورتیکه از چاقوها استفاده کنید و چه در صورتیکه از آنها استفاده نکنید، باید آنها را دور از دسترس قرار دهید و نسبت به آنها مراقب باشید.

پیشگیری از حوادث خانگی یک تصمیم درست، پیش از بروز حادثه است.

در زمانی که از چاقوها استفاده می کنید، آنها را نباید بر روی یک چیزی بگذارید که بتوانند براحتی از روی آن سُر بخورند و بیافتند.

همواره باید چاقوها را در یک  جای صاف و بدون در هم ریختگی قرار دهید تا به صورت تصادفی به پایین نیافتند.

    چاقوها باید در یک جعبه مخصوص چاقو قرار بگیرند؛ قسمت تیغه آن باید به سمت پایین باشد و در یک جایی دور از دسترس کودکان قرار داده شود.

    چاقوهای کثیف را نباید به داخل سینک بیاندازید. بعد از استفاده کردن از چاقو باید آن را تمیز کنید و در یک جای مناسبی قرار دهید.

    زمانیکه چاقو را در دستتان می گیرید، بایه لبه تیز آن را دور از بدنتان نگه دارید و قسمت سر آن را به سمت خودتان نگه دارید.

    در زمانیکه آشپزخانه به هم ریخته باشد، چاقو نباید در دست شما باشد.


۴٫ مراقب بچه هایی باشید که در کنار مواد داغ قرار دارند.

در مواقعی که یک غذای داغ بالای اجاق گاز باشد، یا یک دیگ آب داغ یا یک سوپ داغ بالای اجاق گاز باشد، باید از بچه هایتان مراقب باشید.

یکی از ایده هایی که در این شرایط می توانید به کار بگیرید، عبارت از ایجاد یک محل بدون محدودی است که در آنجا هیچ چیز داغی، همانند اجاق گاز، بخاری، کباب پزی، گرمکن و سایر مواد داغ وجود نداشته باشند.

    هیچ وقت اجازه ندهید که بچه تان یک چیز داغی بردارد.

    در زمانیکه ماهی تابه ها و دیگ ها استفاده نمی شوند، به بچه ها اجازه ندهید به آنها دست بزنند یا با آنها بازی کنند. در این صورت زمانی که ماهی تابه یا دیگی بر روی اجاق گاز وجود داشته باشد، بچه ها هیچ وقت به آن دست نخواهند زد.


۵٫ وسایل سنگین را پایین تر بگذارید.

در هنگام مرتب کردن آشپزخانه خودتان، وسایل سنگین همانند دیگ ها، کتری ها و وسایل برقی را در کابینت های پایین بگذارید.

در این صورت ریسک افتادن وسایل سنگین به سر شما کاهش خواهد یافت.
بخش سه – پیشگیری از آتش سوزی برای پیشگیری از حوادث خانگی

۱٫ در خانه تان آلارم های دود نصب کنید.

یکی از ساده ترین روش ها برای کاهش آسیب های ناشی از آتش سوزی، عبارت از نصب آلارم های دود است که باید به صورت مناسبی نصب و نگهداری شوند.

    حتما در اتاق خواب ها و سایر جاهای خانه این آلارم ها را نصب کنید.

    این آلارم ها هر ده سال یک بار باید عوض شوند.
    بنابراین تاریخ مربوط به تعویض این آلارم ها را باید در یک جا یادداشت کنید.

برای پیشگیری از حوادث خانگی هر ماه این آلارم ها را تست کنید.

    هیچ وقت آلارم ها را تغییر ندهید؛ همچنین نباید آنها را رنگ کنید.

    در مواقعی که باتری های ساعت هایتان را تعویض می کنید، می توانید باتری این آلارم ها را هم تعویض کنید. اکثر افراد باتری های این آلارم ها را در پاییز عوض می کنند. در موقع تعویض باتری آلارم، می توانید کارکرد آن را هم امتحان کنید.


۲٫ دستگاه های آتش خاموش کن (کپسول آتش نشانی) را در دسترس داشته باشید.

هر چند که این دستگاه ها یک سری محدودیت هایی دارند، ولی می توانید کپسول آتش نشانی قابل حمل را در جاهای مناسب خانه و در مسیر های خروج قرار دهید.

این کار نه تنها می تواند جان شما را حفظ کند، بلکه همچنین می تواند خسارات وارد شده به وسایل خانه تان را هم کاهش دهد.

    اهمیت در نظر گرفتن یک جای مناسب برای کپسول آتش نشانی، به اندازه اهمیت تهیه کردن آن می باشد.
    سعی کنید کپسول آتش نشانی را همواره در یک جای مشخصی قرار دهید و همه افراد خانواده را نسبت به محل آن مطلع کنید.

    بعد از خرید کپسول آتش نشانی، راهنماهای موجود بر روی آن را بخوانید و خانواده تان را با نحوه کارکردن با آن آشنا کنید.

    به منظور استفاده از کپسول آتش نشانی، نکات زیر را همواره در نظر داشته باشید:

    پین (یا سنجاق) آن را بکشید. باید سر نازل[۲] را به سمت دور از خوتان بگیرید، کپسول آتش نشانی را نگه دارید و قفل آن را باز کنید.

    سر نازل را به سمت پایین بگیرید. سر نازل را به سمت قسمت پایین آتش بگیرید.

    اهرم را به آرامی فشار دهید.

    نازل را به سمت های مختلف آتش بگیرید (اصلاحا حرکت جارویی یا جاروب کردن گفته می شود که منجر به خفه شدن سریع آتش می شود).

    در صورتیک آتش کوچک باشد، فقط باید از کپسول آتش نشانی استفاده کنید.
    آتش را به نحوی خاموش نکنید که به همه جای خانه پخش شود.

منبع : حوادث خانگی

  • مونا منکاوی
  • ۰
  • ۰

درمان زودانزالی با حنا:زود انزالی به انزال پیش از دخول و یا وقت کوتاهی پس از آن می‌گویند.

که با تحریک شدن کم جنسی و بیش از رساندن شریک جنسی ارگاسم اتفاق خواهد افتاد.

و زود انزالی امکان دارد منجر به قطع شدن رابطه جنسی و ناراضی بودن هر دو شخص در رابطه بشود .

که این حالت می‌تواند موجب اضطراب و نگرانی در طرفین بشود.

و این قضیه مشکلاتی را در زندگی زناشویی ایجاد کند.

زود انزالی یکی از رایج‌ترین مشکلات جنسی مردان می باشد .

که تقریباً همه مردان در دوره زندگی جنسی خود با آن مواجه شده‌اند.

درمان زودانزالی با حنا
 اختلال جنسی انزال زودرس

    انزال زودرس یک اختلال جنسی رایج می باشد و تخمین زده شده  است.
    که از میان سه مرد یک مرد در بهره از زندگی خود به این مسئله مبتلا شده است .
    و ارزیابی ها نشانگر این می باشد که انزال زودرس در مردان جوان رایج‌تر می باشد.
    و با بیشتر شدن سن شیوع آن کم خواهد شد. احتمال بیشتر شدن تجربه جنسی مرد .
    و کسب کردن مهارت بهتر برای مدیریت کردن انزال موجب بهتر شدن در این مشکل خواهد شد .
    و بعضی از علت های روانی و جسمی امکان دارد در انزال زودرس نقش بسزایی دارا باشد .
    و اگرچه امکان دارد مردان از بازگو کردن اینکه انزال زودرس دارا می‌باشند خجالت بکشند.
    ولی این اختلال بسیار رایج و قابل معالجه می‌باشد و دارو ها و همینطور مشاوره روانی .
    و یاد گرفتن تکنیک های جنسی که انزال را به تاخیر خواهد انداخت می‌تواند ارتباط زناشویی را بهتر کند .

مشاوره روانشناسی زودانزالی

و به طور معمول استفاده کردن از ترکیبی از شیوه‌های درمانی بهترین نتیجه را خواهد داشت.

اگر انزال زودرس پدیده به طور دائمی برای شخص نباشد جای هیچگونه نگرانی نمی باشد.

اما هنگامی که انزال به موضوع دائم برسد و پیش از اینکه ارتباط جنسی آغاز شود.

و یا هنگامی که تازه ارتباط جنسی آغاز شده اتفاق بیفتد می‌شود به آن زود انزالی یا انزال زودرس گفت.

که به گفته ی محققان بر طبق پژوهش‌های صورت‌گرفته دریافتند.

که علت زود انزالی در بیشتر موارد با مسئله های روانی و آمادگی ذهنی و جسمی شخص در هنگام آمیزش جنسی .

و پیش از آغاز کردن آموزش مرتبط می باشد.

 
دلایل انزال زودرس

     انزال پدیده ای می باشد که در سیستم عصبی مرکزی و محیطی در آن دخالت دارد .
    و نقطه های دارای فرق از مغز در یک ارتباط نزدیک با یکدیگر و به صورت هماهنگ به کار کردن می پردازند.
    و تا یک انزال معمولی و طبیعی در مرد اتفاق بیفتد و هر عواملی که موجب به وجود آمدن اختلال .
    یا صدمه در سیستم عصبی مرکزی و محیطی بشود می‌تواند منجر به به وجود آمدن اختلال در رویکرد انسان بشود.
    به طور مثال در بیمارانی که به مدت طولانی مبتلا به دیابت می باشد.

و اعصاب محیطی بدن آنها ممکن می باشد دچار صدمه بشود و در تعدادی از این مردها پدیده انزال صورت گیرد .

که در آن هنگام انزال حاد با مایع منی داخل مثانه می رسد و بعد از آن با ادرار دفع خواهد شد.

و در مدیریت کردن انزال واسطه های عصبی نقش پر اهمیتی را ایفا خواهند کرد.

که یکی از پر اهمیت ترین آنها سروتونین می باشد. سروتونین اثری مهار کننده بر روی انزال دارا می باشد .

و هنگامی که آستانه تحریک شدن در مغز به مقدار ضروری می رسد انزال اتفاق می‌افتد.

و اگر مقدار سروتونین را در مغز افزایش بدهیم به تاخیر خواهد افتاد .

از این امکان نیز برای معالجه انزال زودرس مورد مصرف قرار می‌گیرد.

مطالب و مقالات سایت “مشاوره ازدواج” توسط تیم تخصصی مشاوران و روانشناسان تهیه و پشتیبانی شده است.

مقاله های بیشتر در رابطه با این موضوع را در سایت مشاوره قبل ازدواج ببینید


منبع : زودانزالی

  • مونا منکاوی
  • ۰
  • ۰

یکی از مشکلات شایع در طی مراحل مختلف آموزش توالت رفتن به کودکان، مقاومت آن ها در برابر دفع است.

این حالت که جزء اختلالات دفعی دوران کودکی محسوب می شود، ممکن است از حدود 2 سالگی آغاز شود و حتی تا سنین دبستان نیز ادامه یابد.

لازم است بدانید هرچه مشکل در سنین پایین تری رخ دهد، درمان آن راحت تر است درحالیکه مشکلات دفعی در کودکان دوران دبستان نیاز به ریشه یابی مسایل روانی بیشتری از جمله اضطراب، خشم و مشکلات خانوداگی خواهند داشت.
دلیل مقاومت کودک چیست؟

داشتن کودکی که به صورت مداوم مدفوع خود را نگه می دارد، می تواند برای شما به عنوان والد بسیار نگران کننده باشد و حتی شما را سردرگم گند.

کودکان به دلایل مختلفی تصمیم می گیرند مدفوع خود را نگه دارند.

بر اساس رویکرد روانکاوی فروید، نگه داشتن مدفوع به دلیل داشتن حس مالکیت کودک نسبت به آن است و کودکان دارای این رفتار، در بزرگسالی نیز شخصیتی محتکر، نگه دارنده، صرفه جو و گاها خسیس خواهند داشت.

اما در رویکرد رفتاری اعتقاد بر این است که کودک مدفوعش را نگه می دارد، چون برای تخلیه ی آن آموزش صحیحی ندیده است.

بر اساس این دیدگاه ممکن است کودک از رفتن به دستشویی ترسیده باشد، ممکن است محیط دستشویی برایش ناخوشایند باشد.

یا از این طریق موفق به جلب توجه والدین حتی به صورت منفی (تهدید و عصبانیت و…) شده باشد.دستشویی کودگ

در رویکرد سیستمی خانواده اعتقاد بر این است که احتمالا در خانواده ی کودک نگه دارنده ی مدفوع، ارتباطات به گونه ای پیش می رود که کودک دچار اضطراب، خشم و کمبود توجه است.

او از این طریق سعی می کند خشم خود را تخلیه کند، نظر دیگران را به خود جلب کند و به والدین نشان دهد که علی رغم کوچکی اش، می تواند در جنگ قدرت مخفیانه برنده باشد
بهترین راهکار حل مشکل چیست؟

تا به اینجا با مهم ترن دیدگاه های روانشناسانه ی مربوط به اختلالات دفعی کودک آشنا شدید.

اما از این نکته نیز غافل نشوید که ممکن است مشکلات کودک تان منشا عضوی یا بدنی نیز داشته باشند.

به عنوان مثال ممکن است استفاده از رژیم غذایی نامناسب و فاقد فیبر، منجر به ایجاد یبوست مزمن در او شده باشد.

در این حالت دیواره ی روده دچار اتساع شده و عصب های روده ای، حساسیت خود را در برابر احساس دفع از دست می دهند.

در ادامه ی این وضعیت، کودک با تاخیر بیشتری نیاز به دفع را احساس می کند و مشکل در چرخه ای بی پایان ادامه می یابد.

بنابراین در گام اول لازم است مشخص کنید که مشکلات فرزندتان ناشی از مساله ای عضوی، بدنی، تغذیه ای است یا منشا روانی دارد؟

در صورتی که منشا مساله، غیر روانی باشد، می توانید از طریق تغییر در عادات غذایی، اضافه کردن مواد حاوی فیبر و سوپ های ملین مشکل را رفع کنید. اما در صورتی که مشکل دارای منشا روانی است چه باید کرد؟

ساده ترین تکنیک های درمانی برای اختلالات دفعی با منشا روانی

در اینجا ساده ترین و کاربردی ترین روش های درمان بر اساس رویکرد رفتاری معرفی خواهند شد.
در آموزش های مربوط به توالت رفتن تجدید نظر کنید.

در صورتی که آموزش های شما توام با خشونت، ایجاد ترس، تنبیه و یا وسواس نسبت به پاگیزگی باشد، کودک می تواند در برابر رفتن به دستشویی مقاومت کند.

در اولین گام آموزش ها را مورد بازبینی قرار دهید.

علاوه بر رفتار خود، بررسی کنید که آیا کودک نحوه ی صحیح دفع را آموخته، محل قرار گرفتن ادرار و مدفوع را می داند؟ و از نحوه ی استفاده از سیفون آگاه است؟
سیستم بدن را به زبان ساده تشریح کنید.

ممکن است دلیل مقاومت فرزندتان، احساس مالکیت نسبت به مدفوع باشد.

برای اصلاح  این باور، بدن و کارکد آن را به زبان ساده و داستان گونه برای کودک توضیح دهید.

می توانید از انواع فیلم ها مانند فیلم کاربردی ” بدن من چگونه کار می کند؟ ” و یا پارک هایی که به تشریح کارکرد بدن می پردازند نیز استفاده کنید.
محیط دستشویی را به جایی مطلوب تبدیل کنید.

برای این کار می توانید در دستشویی، عروسک یا وسیله ای جالب قرار دهید تا کودک برای رفتن به دستشویی ترغیب شود.

    در صورت مقاومت کودک، بی توجهی کنید.

ممکن است کودک قصد داشته باشد از طریق این رفتار شما را کنترل کند.

واکنش هایی مانند تنبیه، دعوا، نگرانی و اصرار بیش از حد از جانب شما می توانید برای کودک جالب و تقویت کننده باشد و منجر به ادامه ی رفتار شود.

بنابراین بهتر است رفتار دستشویی نرفتن کودک را نادیده بگیرید و در صورتی که خودبه خود به دستشویی رفت او را تشویق کنید.
مشکلات ارتباطی خانواده را شناسایی و رفع کنید.

در بسیاری از موارد، اختلالات دفعی کودکان ریشه در وجود یک مشکل خانوادگی دارد.دستشویی نرفتن کودک

در صورتی که مسایلی از قبیل مقایسه فرزندان با هم، بی توجهی به کودک، تنبیه، سرزنش، بدرفتاری والدین با یکدیگر و مسایلی از این قبیل وجود داشته باشد، کودک سطح زیادی از اضطراب و خشم را تجربه خواهد کرد.

این حالت خود را به شکل اختلالات دفعی نشان می دهد.

برای رفع مشکل لازم است سیستم ارتباطی حاکم بر خانواده را تغییر دهید. در برخی موارد نیز لازم است به روانشناس یا مشاور مراجعه کنید تا در تغییر این سیستم به شما کمک کند.
ارتباط خود با کودک را بهبود دهید.

در پس رفتار لجبازانه ی کودک شما، نیاز زیادی به توجه و نوازش نهفته  است.

بهتر است برای رفع مشکل در ارتباط تان تجدید نظر کنید. به فرزندتان توجه کنید، او را تشویق کنید، ویژگی های مثبتش را بازخورد دهید و از تغییرات رفتاری او شگفت زده شوید.

کودک تان برای دریافت نوازش و پذیرش بی قید و شرط از جانب شما، در حال بروز رفتار نشانه دار (مشکلات دفعی) است.

در صورتی که نیاز او به نوازش و تایید را برطرف کنید، نشانه ی بیماری (مقاومت در برابر دست شویی رفتن) نیز خود به خود حذف خواهد شد.
در کودکان پیش دبستان و دبستان، محیط مدرسه را بررسی کنید.

در صورتی که تمامی موارد گفته شده را بررسی کردید و در کودکان سنین دبستان، مشکل همچنان ادامه داشت، محیط مدرسه را بررسی کنید.

تجربه ی شرایط تنش زا در محیط مدرسه به ویژه در سال های اولیه ی دبستان می تواند منجر به اختلالات دفعی شود.

در این زمینه لازم است با مشاور مدرسه نیز مشورت کنید.

منبع :دستشویی نرفتن کودک

  • مونا منکاوی
  • ۰
  • ۰

یکی از مشکلات شایع در طی مراحل مختلف آموزش توالت رفتن به کودکان، مقاومت آن ها در برابر دفع است.

این حالت که جزء اختلالات دفعی دوران کودکی محسوب می شود، ممکن است از حدود 2 سالگی آغاز شود و حتی تا سنین دبستان نیز ادامه یابد.

لازم است بدانید هرچه مشکل در سنین پایین تری رخ دهد، درمان آن راحت تر است درحالیکه مشکلات دفعی در کودکان دوران دبستان نیاز به ریشه یابی مسایل روانی بیشتری از جمله اضطراب، خشم و مشکلات خانوداگی خواهند داشت.
دلیل مقاومت کودک چیست؟

داشتن کودکی که به صورت مداوم مدفوع خود را نگه می دارد، می تواند برای شما به عنوان والد بسیار نگران کننده باشد و حتی شما را سردرگم گند.

کودکان به دلایل مختلفی تصمیم می گیرند مدفوع خود را نگه دارند.

بر اساس رویکرد روانکاوی فروید، نگه داشتن مدفوع به دلیل داشتن حس مالکیت کودک نسبت به آن است و کودکان دارای این رفتار، در بزرگسالی نیز شخصیتی محتکر، نگه دارنده، صرفه جو و گاها خسیس خواهند داشت.

اما در رویکرد رفتاری اعتقاد بر این است که کودک مدفوعش را نگه می دارد، چون برای تخلیه ی آن آموزش صحیحی ندیده است.

بر اساس این دیدگاه ممکن است کودک از رفتن به دستشویی ترسیده باشد، ممکن است محیط دستشویی برایش ناخوشایند باشد.

یا از این طریق موفق به جلب توجه والدین حتی به صورت منفی (تهدید و عصبانیت و…) شده باشد.دستشویی کودگ

در رویکرد سیستمی خانواده اعتقاد بر این است که احتمالا در خانواده ی کودک نگه دارنده ی مدفوع، ارتباطات به گونه ای پیش می رود که کودک دچار اضطراب، خشم و کمبود توجه است.

او از این طریق سعی می کند خشم خود را تخلیه کند، نظر دیگران را به خود جلب کند و به والدین نشان دهد که علی رغم کوچکی اش، می تواند در جنگ قدرت مخفیانه برنده باشد
بهترین راهکار حل مشکل چیست؟

تا به اینجا با مهم ترن دیدگاه های روانشناسانه ی مربوط به اختلالات دفعی کودک آشنا شدید.

اما از این نکته نیز غافل نشوید که ممکن است مشکلات کودک تان منشا عضوی یا بدنی نیز داشته باشند.

به عنوان مثال ممکن است استفاده از رژیم غذایی نامناسب و فاقد فیبر، منجر به ایجاد یبوست مزمن در او شده باشد.

در این حالت دیواره ی روده دچار اتساع شده و عصب های روده ای، حساسیت خود را در برابر احساس دفع از دست می دهند.

در ادامه ی این وضعیت، کودک با تاخیر بیشتری نیاز به دفع را احساس می کند و مشکل در چرخه ای بی پایان ادامه می یابد.

بنابراین در گام اول لازم است مشخص کنید که مشکلات فرزندتان ناشی از مساله ای عضوی، بدنی، تغذیه ای است یا منشا روانی دارد؟

در صورتی که منشا مساله، غیر روانی باشد، می توانید از طریق تغییر در عادات غذایی، اضافه کردن مواد حاوی فیبر و سوپ های ملین مشکل را رفع کنید. اما در صورتی که مشکل دارای منشا روانی است چه باید کرد؟

ساده ترین تکنیک های درمانی برای اختلالات دفعی با منشا روانی

در اینجا ساده ترین و کاربردی ترین روش های درمان بر اساس رویکرد رفتاری معرفی خواهند شد.
در آموزش های مربوط به توالت رفتن تجدید نظر کنید.

در صورتی که آموزش های شما توام با خشونت، ایجاد ترس، تنبیه و یا وسواس نسبت به پاگیزگی باشد، کودک می تواند در برابر رفتن به دستشویی مقاومت کند.

در اولین گام آموزش ها را مورد بازبینی قرار دهید.

علاوه بر رفتار خود، بررسی کنید که آیا کودک نحوه ی صحیح دفع را آموخته، محل قرار گرفتن ادرار و مدفوع را می داند؟ و از نحوه ی استفاده از سیفون آگاه است؟
سیستم بدن را به زبان ساده تشریح کنید.

ممکن است دلیل مقاومت فرزندتان، احساس مالکیت نسبت به مدفوع باشد.

برای اصلاح  این باور، بدن و کارکد آن را به زبان ساده و داستان گونه برای کودک توضیح دهید.

می توانید از انواع فیلم ها مانند فیلم کاربردی ” بدن من چگونه کار می کند؟ ” و یا پارک هایی که به تشریح کارکرد بدن می پردازند نیز استفاده کنید.
محیط دستشویی را به جایی مطلوب تبدیل کنید.

برای این کار می توانید در دستشویی، عروسک یا وسیله ای جالب قرار دهید تا کودک برای رفتن به دستشویی ترغیب شود.

    در صورت مقاومت کودک، بی توجهی کنید.

ممکن است کودک قصد داشته باشد از طریق این رفتار شما را کنترل کند.

واکنش هایی مانند تنبیه، دعوا، نگرانی و اصرار بیش از حد از جانب شما می توانید برای کودک جالب و تقویت کننده باشد و منجر به ادامه ی رفتار شود.

بنابراین بهتر است رفتار دستشویی نرفتن کودک را نادیده بگیرید و در صورتی که خودبه خود به دستشویی رفت او را تشویق کنید.
مشکلات ارتباطی خانواده را شناسایی و رفع کنید.

در بسیاری از موارد، اختلالات دفعی کودکان ریشه در وجود یک مشکل خانوادگی دارد.دستشویی نرفتن کودک

در صورتی که مسایلی از قبیل مقایسه فرزندان با هم، بی توجهی به کودک، تنبیه، سرزنش، بدرفتاری والدین با یکدیگر و مسایلی از این قبیل وجود داشته باشد، کودک سطح زیادی از اضطراب و خشم را تجربه خواهد کرد.

این حالت خود را به شکل اختلالات دفعی نشان می دهد.

برای رفع مشکل لازم است سیستم ارتباطی حاکم بر خانواده را تغییر دهید. در برخی موارد نیز لازم است به روانشناس یا مشاور مراجعه کنید تا در تغییر این سیستم به شما کمک کند.
ارتباط خود با کودک را بهبود دهید.

در پس رفتار لجبازانه ی کودک شما، نیاز زیادی به توجه و نوازش نهفته  است.

بهتر است برای رفع مشکل در ارتباط تان تجدید نظر کنید. به فرزندتان توجه کنید، او را تشویق کنید، ویژگی های مثبتش را بازخورد دهید و از تغییرات رفتاری او شگفت زده شوید.

کودک تان برای دریافت نوازش و پذیرش بی قید و شرط از جانب شما، در حال بروز رفتار نشانه دار (مشکلات دفعی) است.

در صورتی که نیاز او به نوازش و تایید را برطرف کنید، نشانه ی بیماری (مقاومت در برابر دست شویی رفتن) نیز خود به خود حذف خواهد شد.
در کودکان پیش دبستان و دبستان، محیط مدرسه را بررسی کنید.

در صورتی که تمامی موارد گفته شده را بررسی کردید و در کودکان سنین دبستان، مشکل همچنان ادامه داشت، محیط مدرسه را بررسی کنید.

تجربه ی شرایط تنش زا در محیط مدرسه به ویژه در سال های اولیه ی دبستان می تواند منجر به اختلالات دفعی شود.

در این زمینه لازم است با مشاور مدرسه نیز مشورت کنید.

منبع :دستشویی نرفتن کودک

  • مونا منکاوی
  • ۰
  • ۰

حل تعارض1

برای حل تعارض، معمولاً از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود. یکی از این روش‌ها مشاوره و زوج درمانی کوتاه مدت با رویکرد روایت درمانی می‌باشد.

زندگی مشترک همواره با دورنمایی زیبا برای زوجین آغاز می‌شود. امّا به دلیل تفاوت‌هایی بین زن وشوهرها که ناشی از تربیت در دو محیط متفاوت است وهمچنین عدم شناخت کافی،پس از چندی مشکلاتی بروز می‌کند که چنانچه با تدبیرودرایت    باآنها برخورد نشود، می‌تواند بنیان زندگی خانوادگی را به مخاطره بیندازد.

باانتظارات سطح بالایی که افراد از ازدواج دارند ، احتمالاً جای تعجبی نیست اگرخیلی ازافراددریابندکه روابط‌شان این انتظاراترا برآورده نمی‌کند

احتمالاًهمه در این امراتفاق نظردارند که درهنگام تعارض انسان‌ها، برسر یک دوراهی مبنی برانجام یاعدم انجام کاری قرارمی‌گیرند.

چرا که تعارض زمانی به وجود می‌آید که ازیک طرف یکسری مسائل مارا به طرف کاری می‌کشاند ومسائل دیگر، باعث می‌شود از انجام آن کارمنصرف شویم. این حالت تقریباً برای همه‌ی ما به وجود می‌آید.  که ممکن است درشدت ودفع ابهام فرق داشته باشیم.

که این ها را می‌توان نتیجه ویژگی‌هایی ازجمله، میزان قدرت تصمیم‌گیری، رشدفکری، موقعیت سنجی، آستانه‌ی تحمل، اولویت سنجی، تعیین هدف زندگی و… دانست.

به طورکلی زمانی انسان دچارتعارض می‌شود که دو نیرو دردوجهت مخالف، به یک اندازه به انسان فشار می‌آورند.
زوج ریشه ی تغییرات پدیدار شده را در تلاش های خود و نه در تخصص درمان گر می دانند آ»ها اکنون هویت خود را اعتبار بخشی می کنند

 

منبع :حل تعارض

  • مونا منکاوی
  • ۰
  • ۰

حل تعارض

برای حل تعارض، معمولاً از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود. یکی از این روش‌ها مشاوره و زوج درمانی کوتاه مدت با رویکرد روایت درمانی می‌باشد.

زندگی مشترک همواره با دورنمایی زیبا برای زوجین آغاز می‌شود. امّا به دلیل تفاوت‌هایی بین زن وشوهرها که ناشی از تربیت در دو محیط متفاوت است وهمچنین عدم شناخت کافی،پس از چندی مشکلاتی بروز می‌کند که چنانچه با تدبیرودرایت    باآنها برخورد نشود، می‌تواند بنیان زندگی خانوادگی را به مخاطره بیندازد.

باانتظارات سطح بالایی که افراد از ازدواج دارند ، احتمالاً جای تعجبی نیست اگرخیلی ازافراددریابندکه روابط‌شان این انتظاراترا برآورده نمی‌کند

احتمالاًهمه در این امراتفاق نظردارند که درهنگام تعارض انسان‌ها، برسر یک دوراهی مبنی برانجام یاعدم انجام کاری قرارمی‌گیرند.

چرا که تعارض زمانی به وجود می‌آید که ازیک طرف یکسری مسائل مارا به طرف کاری می‌کشاند ومسائل دیگر، باعث می‌شود از انجام آن کارمنصرف شویم. این حالت تقریباً برای همه‌ی ما به وجود می‌آید.  که ممکن است درشدت ودفع ابهام فرق داشته باشیم.

که این ها را می‌توان نتیجه ویژگی‌هایی ازجمله، میزان قدرت تصمیم‌گیری، رشدفکری، موقعیت سنجی، آستانه‌ی تحمل، اولویت سنجی، تعیین هدف زندگی و… دانست.

به طورکلی زمانی انسان دچارتعارض می‌شود که دو نیرو دردوجهت مخالف، به یک اندازه به انسان فشار می‌آورند.
زوج ریشه ی تغییرات پدیدار شده را در تلاش های خود و نه در تخصص درمان گر می دانند آ»ها اکنون هویت خود را اعتبار بخشی می کنند

 

منبع :حل تعارض

  • مونا منکاوی
  • ۰
  • ۰

هیچ انسانی از لحاظ اخلاقی و رفتاری کامل نبوده و هر فردی خصوصیات برخوردی مربوط به خود را دارد که ریشه در نوع تربیت و چگونگی برخورد دیگران در طی زندگی او با وی دارد.

 

بسیاری آرام و برخی تند هستند و در انتخاب همسرمان باید در باره خصوصیات اخلاقی وی در خانواده و در بین دوستان تحقیقات بسیاری را به عمل بیاوریم. کمبود اخلاقی همسر

اما حالا به هر نحوی یک زندگی مشترک شروع شده و در طی آن مشکلات بسیاری پدید می آید که نیازمند صبر و شکیبایی دو طرف است اما در این میان یکی از زوجین، چه آقا پسر و یا چه دختر خانم از کمبود و ضعف اخلاقی و رفتاری رنج می برد بنابراین در بعضی اوقات از کوره در درفته و عصبانی می شوند و یا در جایی، رفتاری را از خود بروز می دهند که مناسب نبوده و باعث ناراحتی همسر و اطرافیانش می شود. با اینگونه رفتارها چه باید کرد؟

 
  • مونا منکاوی
  • ۰
  • ۰

افسردگی دوران بارداری که از آن به عنوان افسردگی پری ناتال یا پس از زایمان نیز یاد می شود، اختلالی رایج در میان زنان است که ممکن است در حین بارداری و یا پس از تولد نوزاد ایجاد شود.

اگر به عنوان مادر باردار علایم زیر را تجربه می کیند و یا پس ازتولد فرزندتان دچار چنین علایمی شده اید، لازم است تا در مورد افسردگی پریناتال اطلاعات بیشتری کسب کنید.

همچنین در صورتی که قبل از بارداری، دچار افسردگی بوده اید و یا در وضعیت کنونی تان، اطرافیانی افسرده دارید، لزوم یادگیری خودمراقبتی برای تان دوچندان خواهد بود :

 

چرا افسردگی پریناتال خطرناک است؟

یکی از تفاوت های اصلی افسردگی بارداری با سایر انواع افسدگی در آن است که در این حالت، بیماری نه یک فرد بلکه دو نفر را به صورت همزمان تحت تاثیر قرار می دهد.

در چنین شرایطی حالات افسرده وار مادر می تواند به چنین نیز سرایت کند و زمینه ی ژنتیکی ابتلا به افسردگی در کودک را دوچندان کند.

از طرفی ارایه ی مداخلات درمانی مبتنی بر دارو برای مادران باردار افسرده نیازمند احتیاط است چرا که می تواند اثرات مخربی بر جنین داشته باشد.

به همین دلیل، تشخیص و درمان به هنگام و صحیح افسردگی پریناتال از ضروریات اساسی سلامت مادر و خانواده به حساب می آید.

از طرفی با توجه به مقاومت اختلالات طیف افسردگی نسبت به درمان، عدم دریافت مداخلات درمانی لازم در دوران بارداری می تواند منجر به تداوم مشکل شود و درمان را سخت تر کند.

چگونه می توان افسردگی دوران بارداری را درمان کرد؟

درمان افسردگی پریناتال ابعاد مختلفی را در بر می گیرد که ترکیبی از روش های دارویی و روان درمانی هستند.

در بسیاری از موارد، کاربرد روش های دارویی به دلیل احتمال صدمه به جنین کمتر می شود.

به عنوان مثال زنانی که از مهار کننده های انتخابی با جذب سروتونین در دوران بارداری استفاده می کنند شانس تولد نوزاد ناقص در آن ها کمی بیشتر است.

اما عدم درمان افسردگی نیز باعث بروز مشکلاتی در دوران بارداری و تولد می شود. بهتر است خطرات استفاده از مهار کننده های انتخابی با جذب سروتونین و خطرات عدم درمان افسردگی را مقایسه و بررسی کنید.

به همین دلیل روان درمانی و مشاوره نسبت به سایر انواع درمان ها در اولویت اول قرار می گیرد.

عدم درمان همچنین می تواند تبعاتی از جمله:

    افزایش خطر زایمان زودرس،
    فشار خون بالا،
    خطر افسردگی بعد از زایمان
    یا ایجاد مشکلاتی در رشد طولانی مدت نوزاد را به دنبال داشته باشد.

منبع : افسردگی بارداری

 

  • مونا منکاوی
  • ۰
  • ۰

به این موضوع فکر کنید که برملا کردن خیانت، چه پیامد هایی خواهد داشت

پس از آنکه متوجه خیانت همسر خود می شوید، باید چکار کنید؟ و چه کاری نباید انجام دهید؟ این مقاله به ما گام های موثری را بعد از خیانت همسر پیشنهاد می دهد:

زمانی که متوجه روابط پنهان همسر خود می شوید، وحشت، سردرگمی، رنج روحی و جسمی تمام وجود شما را فرا گرفته و شما را در وضعیتی تاریک و مبهم قرار می دهد. سیلی از نصیحت و راهنمایی از طرف خانواده و دوستان، کتاب ها، و اینترنت به سمت شما روانه می شوند. زندگی شما به شدت دستخوش تغییر می شود. مهم نیست چقدر همسر خیانت کار شما ابراز پشیمانی کند، شما قانع نشده و بی اعتمادی بر تمام وجود شما و رابطه تان سایه افکنده است.
در زیر ۹ راه برای برخورد با خیانت مطرح شده است:

    شما ممکن است بخواهید بلافاصله از طریق شبکه های اجتماعی، تلفن، یا ایمیل تمامی افرادی که می شناسید را از کاری که او با شما انجام داده است آگاه سازید. نفس عمیقی بکشید. با استدلال و براساس منطق رفتار کنید و از کارهای عجولانه و بدون فکر خود داری کنید.
    به خاطر داشته باشید که حتی اگر اکنون به نظر غیر ممکن برسد، اما ممکن است بتوانید مشکلات رابطه ی خود را حل کنید. با گذشت زمان ممکن است احساس کنید که می توانید او را ببخشید. اگر تمام آشنایان و دوستان خود را متقاعد کرده باشید که همسرتان با بی رحمی تمام به شما خیانت کرده و موجب رنج  دیدن شما شده است و این که باور کنند همسر شما را مانند یک هیولای دیو صفت تصور کنند، می تواند پذیرش مجدد او به عنوان همسر شما را برای آنها نیز بسیار دشوارتر سازد و واکنش های خانواده و دوستان شما می تواند حتی زمانی که مشکلات وخشم موجود میان شما و همسرتان برطرف شده باشد برای رابطه ی شما  موجب مشکلات متعددی شوند.

ده حقیقت روانشناسی که هر عاشقی باید بداند.

9 گام مهم پس از خیانت همسر
این مسئله را تنها با افرادی که مورد اعتماد شما هستند مطرح کنید.

پشتیبانی عاطفی، صرف نظر از اینکه رابطه ی شما نجات خواهد یافت یا خیر، برای تسلا و تسکین درد شما لازم است. خود را حبس نکرده و از دیگران دوری نکنید، شما به دوستان خوب خود برای ایجاد و حفظ توان کافی برای از سر گذراندن این سختی نیاز دارید.
پس لطفا به هر کسی چیزی نگویید.خیانت همسر

پس از آنکه وضعیت خود را با تعداد اندکی از دوستان مورد اعتماد خود در میان گذاشتید، ممکن است تصمیم بگیرید تا این موضوع را به همه بگویید.

در چنین وضعیتی حتی اگر این کار را انجام دهید و این خبر بد در مورد همسرتان را در اختیار همه بگذارید، تصمیم شما دیگر عجولانه نیست و با فکر کافی انجام گرفته است. این مسئله نشان دهنده ی توانایی شما برای اتخاذ تصمیمات قاطع و دقیق و همچنین توانایی شما برای خویشتن داری و کنترل رفتارهای خود حتی در موقعیت های دشوار است.
بلافاصله تصمیم به ترک خانه و اسباب کشی نگیرید.

اگر نمی توانید با او زیر یک سقف باشید، ابتدا برنامه ی کوتاه مدتی برای ترک آن خانه بگیرید تا زمانی برای بدست آوردن ثبات از دست رفته خود داشته باشید. ممکن است حتی فکر کردن به زندگی با این فرد که شما فکر می کردید او را می شناسید، و نقاط ضعف و راز های خود را با او درمیان گذاشته اید، به نظر غیر ممکن برسد. اما به خود زمان کافی بدهید تا به اینکه چه چیزی به نفع شما خواهد بود فکر کنید و به راحتی بر اثر رنج وارده به خودتان صدمه نزنید. زوج های بسیاری هستند که پس از چند ماه از برملا شدن رابطه ی پنهانی یکی از آنها، دوباره زند گی در زیر یک سقف را شروع می کنند.

 

منبع : خیانت همسر

  • مونا منکاوی
  • ۰
  • ۰

راه مقابله با عادت ترکاندن جوش صورت : دست زدن مداوم به صورتتان می تواند به ایجاد سوراخ های ریز و گسترش یافتن باکتریهای ایجاد کننده جوش (جوش صورت و پوست یا آکنه) منجر گردد.

یکی از بدترین عادت هایی که ممکن است شما در حین سر و کار داشتن با جوش داشته باشید، عبارت از دست زدن مداوم به صورتتان می باشد – یا حالت بدتر این است که بخواهید آن جوش را بردارید!

با استفاده از ابزارهای ذهنی یا ایجاد یک سری محدودیت های فیزیکی که برای دست زدن به جوش یا برداشتن آن یک سری موانعی ایجاد کنند، عادت بد خودتان در رابطه با دست زدن به جوش یا برداشتن جوش را ترک کنید.

در صورتیکه می خواهید دست از کَندَن جوش بردارید، باید یک سری اقداماتی را برای به حداقل رساندن آسیب های موجود انجام دهید.
روش یک – مقاومت کردن در برابر تمایل خودتان برای دست زدن به صورتتان

۱٫ زمانیکه احتمال دست زدن به صورتتان افزایش می یابد، دست های خودتان را با یک چیزی مشغول کنید.

در صورتیکه احتمال می دهید در حین منتظر ماندن برای اتوبوس، در حین خسته شدن یا در کلاس به صورتتان دست می زنید، یک مورد حواس پرت کننده ای را در دستتان بگیرید و آن را مشغول نگه دارید.

این مورد حواس پرت کننده می تواند شامل:

    توپ استرس زا،
    دسته کلید،
    دانه تسبیح،
    یک نوار پلاستیکی،
    یا سنگ جواهر باشد.

در صورتیکه شما معمولا در حین تماشای تلویزیون به صورت خودتان دست می زنید، به جای دست زدن به صورتتان سعی کنید دستتان را ماساژ دهید.

بافندگی یا نقاشی کشیدن عبارت از یک سری روش های مناسب برای مشغول نگه داشتن دست هایتان می باشند

(که علاوه بر مشغول نگه داشتن دست هایتان، خواهید توانست یک کار خلاقانه ای را هم انجام بدهید!)

محرک های خودتان را مشخص کنید تا بتوانید وسوسه های موجود را پیشبینی کنید و یک نقشه مناسبی برای موارد حواسپرت کننده بکشید.

آیا در حین مطالعه، در حین نشستن در کلاس یا در حین تماشای تلویزیون به صورت ناخودآگاه به صورت خودتان دست می زنید؟

آیا برای مسواک زدن به حمام می روید و در نهایت جوش موجود روی صورتتان را بر می دارید؟

یا در زمان هایی که دچار استرس، هیجان زدگی، عصبانیت، خستگی یا ناراحتی می شوید، به صورت خودتان دست می زنید؟

۲٫ در زمانیکه برای برداشتن جوش یا دست زدن به آن وسوسه شوید، دستتان را در زیرتان قرار دهید.

چه در صورتیکه در کلاس نشسته باشید و چه در صورتیکه در میز غذاخوری نشسته باشید، در مواقعی که غذا نمی خورید یا یادداشت نمی کنید، سعی کنید که دستتان را در زیرتان قرار دهید.

در نظر گرفتن یک جایی برای قرار دادن دستتان (غیر از صورتتان) به شما کمک خواهد کرد تا این عادت خودتان را از بین ببرید، به خصوص در زمانیکه شما به صورت ناخودآگاه دست به صورتتان می زنید یا جوش موجود در آن را بر می دارید.

    به عنوان یک روش جایگزین، می توانید دست های خودتان را به هم گره بزنید و به جای اینکه صورت شما در مقابل دست هایتان قرار بگیرد، سعی کنید به میز یا یک چیز دیگری نگاه کنید (تا حواستان پرت شود).


۳٫ برای پیشگیری از دست زدن به صورتتان یا برداشتن جوش، از یک سری یادآوری کننده های تصویری استفاده کنید.

یک سری یادداشت های چسبانی که روی آنها “دست نزنید، بر ندارید” نوشته اید را روی آینه حمام، آینه ماشینتان، کنترل تلویزیون یا هر جای دیگری که احتمال دیدن این یادداشت زیادی می باشد، بچسبانید.

همچنین قراردادن این یادآوری کننده ها در جاهایی که احتمال دست زدن به صورت یا برداشتن جوش در آنجا زیاد است، می تواند به شما کمک کند تا این عادتان را ترک کنید.

در صورتیکه احتمال می دهید در طول ساعات خاصی از روز به صورتتان دست بزنید یا جوشتان را بردارید، می توانید زنگ های هشدار ساعتی را در گوشی خودتان تنظیم کنید تا به شما یادآوری کنند که نباید به صورتتان دست بزنید.

۴٫ در صورتیکه در حین قرار گرفتن در خانه در مورد برداشتن جوش صورتتان وسوسه شوید، می توانید از دست کش استفاده کنید.

ممکن است این مورد احمقانه به نظر برسد، ولی در صورتیکه دستکش در دستتان داشته باشید، غیرممکن خواهد بود که جوش صورت تان را بردارید.

در صورتیکه شما در حین خوابیدن تمایل داشته باشید دستتان را بر روی صورتتان قرار دهید، در آخر شب می توانید دستکش هایتان را با آب شستشو دهید.

شستن دستکش ها را باید به صورت منظم انجام دهید تا باکتریها روی آن جمع نشوند.

از دستکش های ۱۰۰% نخی استفاده کنید. پشم منجر به ایجاد سوزش در صورت شما خواهد شد (که در این صورت باید دست به صورتتان بزنید) و نایلون می تواند منجر به ایجاد حساسیت پوستی شود.

در صورتیکه نتوانید از دستکش استفاده کنید، می توانید یک سری بانداژ ها یا نوارهای دراز و باریکی را بر روی نوک انگشتانتان قرار دهید.

این روش جنبه احتیاطی بیشتری دارد و برداشتن جوش از روی صورت را سخت تر خواهد کرد.

۵٫ از دوستان و اعضای خانواده تان بخواهید در زمانیکه دست به صورتتان می زنید، به شما هشدار دهند.

یک دوست صمیمی، پدر، مادر، یا یک هم اتاقی می تواند نقش مفیدی را در ترک کردن عادت مربوط به دست زدن به صورت یا برداشتن جوش داشته باشد.

از آنها بخواهید که در صورتیکه مشاهده کنند شما به صورتتان دست می زنید، شما را سرزنش کنند.

همچنین شما برای به دست آوردن یک انگیزه مناسب برای اجتناب از دست زدن به صورت یا برداشتن جوش، در صورت ضرورت می توانید یک ظرفی را برای پرداخت جریمه (در صورت دست زدن به صورت یا کندن جوش) در نظر بگیرید.

برای مثال، هر زمانیکه به صورتتان دست بزنید، باید یک دلار داخل این ظرف بیاندازید.

۶٫ دلایل مربوط به اجتناب از دست زدن به صورت یا برداشتن جوش را به خودتان یادآوری کنید.

سعی کنید امیدواریتان را حفظ کنید و یک سری دلایل خوبی را برای ترک این عادت به خودتان یادآوری کنید.

شما می توانید آسیب های مربوط به دست زدن به صورت و برداشتن جوش را به صورت متناوب به خودتان یادآوری کنید.

یک سری تصاویر مربوط به جای زخم های جوش را در اینترنت جستجو کنید تا به چشم خودتان ببینید که در صورت ادامه دادن به برداشتن جوش، ممکن است دچار چه وضعیتی شوید.

در صورتیکه به جوش ها دست زده نشود، اکثر آنها هیچ جای زخمی را ایجاد نخواهند کرد (برداشتن جوش، جراحی آن و تحریک پوست به احتمال زیاد منجر به ایجاد جای زخم خواهد شد.

۷٫ به منظور مدیریت کردن محرک های عاطفی می توانید از مدیتیشن آگاهانه استفاده کنید.

در صورتیکه شما در حین احساس:

    استرس،
    اضطراب،
    خستگی
    یا ناراحتی

دست به صورتتان بزنید یا جوش آن را بردارید، باید یک زمانی را صرف پاک کردن ذهن خودتان و تخلیه کردن تمامی افکار منفی بکنید.

اثبات شده است که مدیتیشن در مدیریت کردن عواطف افراد و مقاومت کردن در برابر رفتارهای تکراری بدن (همانند دست زدن به صورت یا برداشتن جوش) مفید می باشد.

    می توانید از ویدئوهای راهنمایی کننده مدیتیشن استفاده کنید یا در باشگاه یوگای محلی تان در کلاس های مدیتیشن عضو شوید.

    همچنین می توانید یک برنامه تلفنی مدیتیشن، همانند Headspace یا MindShift را دانلود کنید و برای دستیابی به آرامش از آن استفاده کنید.

منبع : جوش صورت

  • مونا منکاوی