پسرم برای رفتن به دستشویی مقاومت می کند1

یکی از مشکلات شایع در طی مراحل مختلف آموزش توالت رفتن به کودکان، مقاومت آن ها در برابر دفع است.

این حالت که جزء اختلالات دفعی دوران کودکی محسوب می شود، ممکن است از حدود 2 سالگی آغاز شود و حتی تا سنین دبستان نیز ادامه یابد.

لازم است بدانید هرچه مشکل در سنین پایین تری رخ دهد، درمان آن راحت تر است درحالیکه مشکلات دفعی در کودکان دوران دبستان نیاز به ریشه یابی مسایل روانی بیشتری از جمله اضطراب، خشم و مشکلات خانوداگی خواهند داشت.
دلیل مقاومت کودک چیست؟

داشتن کودکی که به صورت مداوم مدفوع خود را نگه می دارد، می تواند برای شما به عنوان والد بسیار نگران کننده باشد و حتی شما را سردرگم گند.

کودکان به دلایل مختلفی تصمیم می گیرند مدفوع خود را نگه دارند.

بر اساس رویکرد روانکاوی فروید، نگه داشتن مدفوع به دلیل داشتن حس مالکیت کودک نسبت به آن است و کودکان دارای این رفتار، در بزرگسالی نیز شخصیتی محتکر، نگه دارنده، صرفه جو و گاها خسیس خواهند داشت.

اما در رویکرد رفتاری اعتقاد بر این است که کودک مدفوعش را نگه می دارد، چون برای تخلیه ی آن آموزش صحیحی ندیده است.

بر اساس این دیدگاه ممکن است کودک از رفتن به دستشویی ترسیده باشد، ممکن است محیط دستشویی برایش ناخوشایند باشد.

یا از این طریق موفق به جلب توجه والدین حتی به صورت منفی (تهدید و عصبانیت و…) شده باشد.دستشویی کودگ

در رویکرد سیستمی خانواده اعتقاد بر این است که احتمالا در خانواده ی کودک نگه دارنده ی مدفوع، ارتباطات به گونه ای پیش می رود که کودک دچار اضطراب، خشم و کمبود توجه است.

او از این طریق سعی می کند خشم خود را تخلیه کند، نظر دیگران را به خود جلب کند و به والدین نشان دهد که علی رغم کوچکی اش، می تواند در جنگ قدرت مخفیانه برنده باشد
بهترین راهکار حل مشکل چیست؟

تا به اینجا با مهم ترن دیدگاه های روانشناسانه ی مربوط به اختلالات دفعی کودک آشنا شدید.

اما از این نکته نیز غافل نشوید که ممکن است مشکلات کودک تان منشا عضوی یا بدنی نیز داشته باشند.

به عنوان مثال ممکن است استفاده از رژیم غذایی نامناسب و فاقد فیبر، منجر به ایجاد یبوست مزمن در او شده باشد.

در این حالت دیواره ی روده دچار اتساع شده و عصب های روده ای، حساسیت خود را در برابر احساس دفع از دست می دهند.

در ادامه ی این وضعیت، کودک با تاخیر بیشتری نیاز به دفع را احساس می کند و مشکل در چرخه ای بی پایان ادامه می یابد.

بنابراین در گام اول لازم است مشخص کنید که مشکلات فرزندتان ناشی از مساله ای عضوی، بدنی، تغذیه ای است یا منشا روانی دارد؟

در صورتی که منشا مساله، غیر روانی باشد، می توانید از طریق تغییر در عادات غذایی، اضافه کردن مواد حاوی فیبر و سوپ های ملین مشکل را رفع کنید. اما در صورتی که مشکل دارای منشا روانی است چه باید کرد؟

ساده ترین تکنیک های درمانی برای اختلالات دفعی با منشا روانی

در اینجا ساده ترین و کاربردی ترین روش های درمان بر اساس رویکرد رفتاری معرفی خواهند شد.
در آموزش های مربوط به توالت رفتن تجدید نظر کنید.

در صورتی که آموزش های شما توام با خشونت، ایجاد ترس، تنبیه و یا وسواس نسبت به پاگیزگی باشد، کودک می تواند در برابر رفتن به دستشویی مقاومت کند.

در اولین گام آموزش ها را مورد بازبینی قرار دهید.

علاوه بر رفتار خود، بررسی کنید که آیا کودک نحوه ی صحیح دفع را آموخته، محل قرار گرفتن ادرار و مدفوع را می داند؟ و از نحوه ی استفاده از سیفون آگاه است؟
سیستم بدن را به زبان ساده تشریح کنید.

ممکن است دلیل مقاومت فرزندتان، احساس مالکیت نسبت به مدفوع باشد.

برای اصلاح  این باور، بدن و کارکد آن را به زبان ساده و داستان گونه برای کودک توضیح دهید.

می توانید از انواع فیلم ها مانند فیلم کاربردی ” بدن من چگونه کار می کند؟ ” و یا پارک هایی که به تشریح کارکرد بدن می پردازند نیز استفاده کنید.
محیط دستشویی را به جایی مطلوب تبدیل کنید.

برای این کار می توانید در دستشویی، عروسک یا وسیله ای جالب قرار دهید تا کودک برای رفتن به دستشویی ترغیب شود.

    در صورت مقاومت کودک، بی توجهی کنید.

ممکن است کودک قصد داشته باشد از طریق این رفتار شما را کنترل کند.

واکنش هایی مانند تنبیه، دعوا، نگرانی و اصرار بیش از حد از جانب شما می توانید برای کودک جالب و تقویت کننده باشد و منجر به ادامه ی رفتار شود.

بنابراین بهتر است رفتار دستشویی نرفتن کودک را نادیده بگیرید و در صورتی که خودبه خود به دستشویی رفت او را تشویق کنید.
مشکلات ارتباطی خانواده را شناسایی و رفع کنید.

در بسیاری از موارد، اختلالات دفعی کودکان ریشه در وجود یک مشکل خانوادگی دارد.دستشویی نرفتن کودک

در صورتی که مسایلی از قبیل مقایسه فرزندان با هم، بی توجهی به کودک، تنبیه، سرزنش، بدرفتاری والدین با یکدیگر و مسایلی از این قبیل وجود داشته باشد، کودک سطح زیادی از اضطراب و خشم را تجربه خواهد کرد.

این حالت خود را به شکل اختلالات دفعی نشان می دهد.

برای رفع مشکل لازم است سیستم ارتباطی حاکم بر خانواده را تغییر دهید. در برخی موارد نیز لازم است به روانشناس یا مشاور مراجعه کنید تا در تغییر این سیستم به شما کمک کند.
ارتباط خود با کودک را بهبود دهید.

در پس رفتار لجبازانه ی کودک شما، نیاز زیادی به توجه و نوازش نهفته  است.

بهتر است برای رفع مشکل در ارتباط تان تجدید نظر کنید. به فرزندتان توجه کنید، او را تشویق کنید، ویژگی های مثبتش را بازخورد دهید و از تغییرات رفتاری او شگفت زده شوید.

کودک تان برای دریافت نوازش و پذیرش بی قید و شرط از جانب شما، در حال بروز رفتار نشانه دار (مشکلات دفعی) است.

در صورتی که نیاز او به نوازش و تایید را برطرف کنید، نشانه ی بیماری (مقاومت در برابر دست شویی رفتن) نیز خود به خود حذف خواهد شد.
در کودکان پیش دبستان و دبستان، محیط مدرسه را بررسی کنید.

در صورتی که تمامی موارد گفته شده را بررسی کردید و در کودکان سنین دبستان، مشکل همچنان ادامه داشت، محیط مدرسه را بررسی کنید.

تجربه ی شرایط تنش زا در محیط مدرسه به ویژه در سال های اولیه ی دبستان می تواند منجر به اختلالات دفعی شود.

در این زمینه لازم است با مشاور مدرسه نیز مشورت کنید.

منبع :دستشویی نرفتن کودک

پسرم برای رفتن به دستشویی مقاومت می کند

یکی از مشکلات شایع در طی مراحل مختلف آموزش توالت رفتن به کودکان، مقاومت آن ها در برابر دفع است.

این حالت که جزء اختلالات دفعی دوران کودکی محسوب می شود، ممکن است از حدود 2 سالگی آغاز شود و حتی تا سنین دبستان نیز ادامه یابد.

لازم است بدانید هرچه مشکل در سنین پایین تری رخ دهد، درمان آن راحت تر است درحالیکه مشکلات دفعی در کودکان دوران دبستان نیاز به ریشه یابی مسایل روانی بیشتری از جمله اضطراب، خشم و مشکلات خانوداگی خواهند داشت.
دلیل مقاومت کودک چیست؟

داشتن کودکی که به صورت مداوم مدفوع خود را نگه می دارد، می تواند برای شما به عنوان والد بسیار نگران کننده باشد و حتی شما را سردرگم گند.

کودکان به دلایل مختلفی تصمیم می گیرند مدفوع خود را نگه دارند.

بر اساس رویکرد روانکاوی فروید، نگه داشتن مدفوع به دلیل داشتن حس مالکیت کودک نسبت به آن است و کودکان دارای این رفتار، در بزرگسالی نیز شخصیتی محتکر، نگه دارنده، صرفه جو و گاها خسیس خواهند داشت.

اما در رویکرد رفتاری اعتقاد بر این است که کودک مدفوعش را نگه می دارد، چون برای تخلیه ی آن آموزش صحیحی ندیده است.

بر اساس این دیدگاه ممکن است کودک از رفتن به دستشویی ترسیده باشد، ممکن است محیط دستشویی برایش ناخوشایند باشد.

یا از این طریق موفق به جلب توجه والدین حتی به صورت منفی (تهدید و عصبانیت و…) شده باشد.دستشویی کودگ

در رویکرد سیستمی خانواده اعتقاد بر این است که احتمالا در خانواده ی کودک نگه دارنده ی مدفوع، ارتباطات به گونه ای پیش می رود که کودک دچار اضطراب، خشم و کمبود توجه است.

او از این طریق سعی می کند خشم خود را تخلیه کند، نظر دیگران را به خود جلب کند و به والدین نشان دهد که علی رغم کوچکی اش، می تواند در جنگ قدرت مخفیانه برنده باشد
بهترین راهکار حل مشکل چیست؟

تا به اینجا با مهم ترن دیدگاه های روانشناسانه ی مربوط به اختلالات دفعی کودک آشنا شدید.

اما از این نکته نیز غافل نشوید که ممکن است مشکلات کودک تان منشا عضوی یا بدنی نیز داشته باشند.

به عنوان مثال ممکن است استفاده از رژیم غذایی نامناسب و فاقد فیبر، منجر به ایجاد یبوست مزمن در او شده باشد.

در این حالت دیواره ی روده دچار اتساع شده و عصب های روده ای، حساسیت خود را در برابر احساس دفع از دست می دهند.

در ادامه ی این وضعیت، کودک با تاخیر بیشتری نیاز به دفع را احساس می کند و مشکل در چرخه ای بی پایان ادامه می یابد.

بنابراین در گام اول لازم است مشخص کنید که مشکلات فرزندتان ناشی از مساله ای عضوی، بدنی، تغذیه ای است یا منشا روانی دارد؟

در صورتی که منشا مساله، غیر روانی باشد، می توانید از طریق تغییر در عادات غذایی، اضافه کردن مواد حاوی فیبر و سوپ های ملین مشکل را رفع کنید. اما در صورتی که مشکل دارای منشا روانی است چه باید کرد؟

ساده ترین تکنیک های درمانی برای اختلالات دفعی با منشا روانی

در اینجا ساده ترین و کاربردی ترین روش های درمان بر اساس رویکرد رفتاری معرفی خواهند شد.
در آموزش های مربوط به توالت رفتن تجدید نظر کنید.

در صورتی که آموزش های شما توام با خشونت، ایجاد ترس، تنبیه و یا وسواس نسبت به پاگیزگی باشد، کودک می تواند در برابر رفتن به دستشویی مقاومت کند.

در اولین گام آموزش ها را مورد بازبینی قرار دهید.

علاوه بر رفتار خود، بررسی کنید که آیا کودک نحوه ی صحیح دفع را آموخته، محل قرار گرفتن ادرار و مدفوع را می داند؟ و از نحوه ی استفاده از سیفون آگاه است؟
سیستم بدن را به زبان ساده تشریح کنید.

ممکن است دلیل مقاومت فرزندتان، احساس مالکیت نسبت به مدفوع باشد.

برای اصلاح  این باور، بدن و کارکد آن را به زبان ساده و داستان گونه برای کودک توضیح دهید.

می توانید از انواع فیلم ها مانند فیلم کاربردی ” بدن من چگونه کار می کند؟ ” و یا پارک هایی که به تشریح کارکرد بدن می پردازند نیز استفاده کنید.
محیط دستشویی را به جایی مطلوب تبدیل کنید.

برای این کار می توانید در دستشویی، عروسک یا وسیله ای جالب قرار دهید تا کودک برای رفتن به دستشویی ترغیب شود.

    در صورت مقاومت کودک، بی توجهی کنید.

ممکن است کودک قصد داشته باشد از طریق این رفتار شما را کنترل کند.

واکنش هایی مانند تنبیه، دعوا، نگرانی و اصرار بیش از حد از جانب شما می توانید برای کودک جالب و تقویت کننده باشد و منجر به ادامه ی رفتار شود.

بنابراین بهتر است رفتار دستشویی نرفتن کودک را نادیده بگیرید و در صورتی که خودبه خود به دستشویی رفت او را تشویق کنید.
مشکلات ارتباطی خانواده را شناسایی و رفع کنید.

در بسیاری از موارد، اختلالات دفعی کودکان ریشه در وجود یک مشکل خانوادگی دارد.دستشویی نرفتن کودک

در صورتی که مسایلی از قبیل مقایسه فرزندان با هم، بی توجهی به کودک، تنبیه، سرزنش، بدرفتاری والدین با یکدیگر و مسایلی از این قبیل وجود داشته باشد، کودک سطح زیادی از اضطراب و خشم را تجربه خواهد کرد.

این حالت خود را به شکل اختلالات دفعی نشان می دهد.

برای رفع مشکل لازم است سیستم ارتباطی حاکم بر خانواده را تغییر دهید. در برخی موارد نیز لازم است به روانشناس یا مشاور مراجعه کنید تا در تغییر این سیستم به شما کمک کند.
ارتباط خود با کودک را بهبود دهید.

در پس رفتار لجبازانه ی کودک شما، نیاز زیادی به توجه و نوازش نهفته  است.

بهتر است برای رفع مشکل در ارتباط تان تجدید نظر کنید. به فرزندتان توجه کنید، او را تشویق کنید، ویژگی های مثبتش را بازخورد دهید و از تغییرات رفتاری او شگفت زده شوید.

کودک تان برای دریافت نوازش و پذیرش بی قید و شرط از جانب شما، در حال بروز رفتار نشانه دار (مشکلات دفعی) است.

در صورتی که نیاز او به نوازش و تایید را برطرف کنید، نشانه ی بیماری (مقاومت در برابر دست شویی رفتن) نیز خود به خود حذف خواهد شد.
در کودکان پیش دبستان و دبستان، محیط مدرسه را بررسی کنید.

در صورتی که تمامی موارد گفته شده را بررسی کردید و در کودکان سنین دبستان، مشکل همچنان ادامه داشت، محیط مدرسه را بررسی کنید.

تجربه ی شرایط تنش زا در محیط مدرسه به ویژه در سال های اولیه ی دبستان می تواند منجر به اختلالات دفعی شود.

در این زمینه لازم است با مشاور مدرسه نیز مشورت کنید.

منبع :دستشویی نرفتن کودک

حل تعارض1

برای حل تعارض، معمولاً از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود. یکی از این روش‌ها مشاوره و زوج درمانی کوتاه مدت با رویکرد روایت درمانی می‌باشد.

زندگی مشترک همواره با دورنمایی زیبا برای زوجین آغاز می‌شود. امّا به دلیل تفاوت‌هایی بین زن وشوهرها که ناشی از تربیت در دو محیط متفاوت است وهمچنین عدم شناخت کافی،پس از چندی مشکلاتی بروز می‌کند که چنانچه با تدبیرودرایت    باآنها برخورد نشود، می‌تواند بنیان زندگی خانوادگی را به مخاطره بیندازد.

باانتظارات سطح بالایی که افراد از ازدواج دارند ، احتمالاً جای تعجبی نیست اگرخیلی ازافراددریابندکه روابط‌شان این انتظاراترا برآورده نمی‌کند

احتمالاًهمه در این امراتفاق نظردارند که درهنگام تعارض انسان‌ها، برسر یک دوراهی مبنی برانجام یاعدم انجام کاری قرارمی‌گیرند.

چرا که تعارض زمانی به وجود می‌آید که ازیک طرف یکسری مسائل مارا به طرف کاری می‌کشاند ومسائل دیگر، باعث می‌شود از انجام آن کارمنصرف شویم. این حالت تقریباً برای همه‌ی ما به وجود می‌آید.  که ممکن است درشدت ودفع ابهام فرق داشته باشیم.

که این ها را می‌توان نتیجه ویژگی‌هایی ازجمله، میزان قدرت تصمیم‌گیری، رشدفکری، موقعیت سنجی، آستانه‌ی تحمل، اولویت سنجی، تعیین هدف زندگی و… دانست.

به طورکلی زمانی انسان دچارتعارض می‌شود که دو نیرو دردوجهت مخالف، به یک اندازه به انسان فشار می‌آورند.
زوج ریشه ی تغییرات پدیدار شده را در تلاش های خود و نه در تخصص درمان گر می دانند آ»ها اکنون هویت خود را اعتبار بخشی می کنند

 

منبع :حل تعارض

حل تعارض

برای حل تعارض، معمولاً از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود. یکی از این روش‌ها مشاوره و زوج درمانی کوتاه مدت با رویکرد روایت درمانی می‌باشد.

زندگی مشترک همواره با دورنمایی زیبا برای زوجین آغاز می‌شود. امّا به دلیل تفاوت‌هایی بین زن وشوهرها که ناشی از تربیت در دو محیط متفاوت است وهمچنین عدم شناخت کافی،پس از چندی مشکلاتی بروز می‌کند که چنانچه با تدبیرودرایت    باآنها برخورد نشود، می‌تواند بنیان زندگی خانوادگی را به مخاطره بیندازد.

باانتظارات سطح بالایی که افراد از ازدواج دارند ، احتمالاً جای تعجبی نیست اگرخیلی ازافراددریابندکه روابط‌شان این انتظاراترا برآورده نمی‌کند

احتمالاًهمه در این امراتفاق نظردارند که درهنگام تعارض انسان‌ها، برسر یک دوراهی مبنی برانجام یاعدم انجام کاری قرارمی‌گیرند.

چرا که تعارض زمانی به وجود می‌آید که ازیک طرف یکسری مسائل مارا به طرف کاری می‌کشاند ومسائل دیگر، باعث می‌شود از انجام آن کارمنصرف شویم. این حالت تقریباً برای همه‌ی ما به وجود می‌آید.  که ممکن است درشدت ودفع ابهام فرق داشته باشیم.

که این ها را می‌توان نتیجه ویژگی‌هایی ازجمله، میزان قدرت تصمیم‌گیری، رشدفکری، موقعیت سنجی، آستانه‌ی تحمل، اولویت سنجی، تعیین هدف زندگی و… دانست.

به طورکلی زمانی انسان دچارتعارض می‌شود که دو نیرو دردوجهت مخالف، به یک اندازه به انسان فشار می‌آورند.
زوج ریشه ی تغییرات پدیدار شده را در تلاش های خود و نه در تخصص درمان گر می دانند آ»ها اکنون هویت خود را اعتبار بخشی می کنند

 

منبع :حل تعارض

با کمبودهای اخلاقی و رفتاری همسرمان چه کنیم؟

هیچ انسانی از لحاظ اخلاقی و رفتاری کامل نبوده و هر فردی خصوصیات برخوردی مربوط به خود را دارد که ریشه در نوع تربیت و چگونگی برخورد دیگران در طی زندگی او با وی دارد.

 

بسیاری آرام و برخی تند هستند و در انتخاب همسرمان باید در باره خصوصیات اخلاقی وی در خانواده و در بین دوستان تحقیقات بسیاری را به عمل بیاوریم. کمبود اخلاقی همسر

اما حالا به هر نحوی یک زندگی مشترک شروع شده و در طی آن مشکلات بسیاری پدید می آید که نیازمند صبر و شکیبایی دو طرف است اما در این میان یکی از زوجین، چه آقا پسر و یا چه دختر خانم از کمبود و ضعف اخلاقی و رفتاری رنج می برد بنابراین در بعضی اوقات از کوره در درفته و عصبانی می شوند و یا در جایی، رفتاری را از خود بروز می دهند که مناسب نبوده و باعث ناراحتی همسر و اطرافیانش می شود. با اینگونه رفتارها چه باید کرد؟

 

منبع :کمبود اخلاقی همسر

با افسردگی دوران بارداری چگونه مقابله کنیم؟

افسردگی دوران بارداری که از آن به عنوان افسردگی پری ناتال یا پس از زایمان نیز یاد می شود، اختلالی رایج در میان زنان است که ممکن است در حین بارداری و یا پس از تولد نوزاد ایجاد شود.

اگر به عنوان مادر باردار علایم زیر را تجربه می کیند و یا پس ازتولد فرزندتان دچار چنین علایمی شده اید، لازم است تا در مورد افسردگی پریناتال اطلاعات بیشتری کسب کنید.

همچنین در صورتی که قبل از بارداری، دچار افسردگی بوده اید و یا در وضعیت کنونی تان، اطرافیانی افسرده دارید، لزوم یادگیری خودمراقبتی برای تان دوچندان خواهد بود :

 

چرا افسردگی پریناتال خطرناک است؟

یکی از تفاوت های اصلی افسردگی بارداری با سایر انواع افسدگی در آن است که در این حالت، بیماری نه یک فرد بلکه دو نفر را به صورت همزمان تحت تاثیر قرار می دهد.

در چنین شرایطی حالات افسرده وار مادر می تواند به چنین نیز سرایت کند و زمینه ی ژنتیکی ابتلا به افسردگی در کودک را دوچندان کند.

از طرفی ارایه ی مداخلات درمانی مبتنی بر دارو برای مادران باردار افسرده نیازمند احتیاط است چرا که می تواند اثرات مخربی بر جنین داشته باشد.

به همین دلیل، تشخیص و درمان به هنگام و صحیح افسردگی پریناتال از ضروریات اساسی سلامت مادر و خانواده به حساب می آید.

از طرفی با توجه به مقاومت اختلالات طیف افسردگی نسبت به درمان، عدم دریافت مداخلات درمانی لازم در دوران بارداری می تواند منجر به تداوم مشکل شود و درمان را سخت تر کند.

چگونه می توان افسردگی دوران بارداری را درمان کرد؟

درمان افسردگی پریناتال ابعاد مختلفی را در بر می گیرد که ترکیبی از روش های دارویی و روان درمانی هستند.

در بسیاری از موارد، کاربرد روش های دارویی به دلیل احتمال صدمه به جنین کمتر می شود.

به عنوان مثال زنانی که از مهار کننده های انتخابی با جذب سروتونین در دوران بارداری استفاده می کنند شانس تولد نوزاد ناقص در آن ها کمی بیشتر است.

اما عدم درمان افسردگی نیز باعث بروز مشکلاتی در دوران بارداری و تولد می شود. بهتر است خطرات استفاده از مهار کننده های انتخابی با جذب سروتونین و خطرات عدم درمان افسردگی را مقایسه و بررسی کنید.

به همین دلیل روان درمانی و مشاوره نسبت به سایر انواع درمان ها در اولویت اول قرار می گیرد.

عدم درمان همچنین می تواند تبعاتی از جمله:

    افزایش خطر زایمان زودرس،
    فشار خون بالا،
    خطر افسردگی بعد از زایمان
    یا ایجاد مشکلاتی در رشد طولانی مدت نوزاد را به دنبال داشته باشد.

منبع : افسردگی بارداری

 

۹ گام مهم پس از خیانت همسر

به این موضوع فکر کنید که برملا کردن خیانت، چه پیامد هایی خواهد داشت

پس از آنکه متوجه خیانت همسر خود می شوید، باید چکار کنید؟ و چه کاری نباید انجام دهید؟ این مقاله به ما گام های موثری را بعد از خیانت همسر پیشنهاد می دهد:

زمانی که متوجه روابط پنهان همسر خود می شوید، وحشت، سردرگمی، رنج روحی و جسمی تمام وجود شما را فرا گرفته و شما را در وضعیتی تاریک و مبهم قرار می دهد. سیلی از نصیحت و راهنمایی از طرف خانواده و دوستان، کتاب ها، و اینترنت به سمت شما روانه می شوند. زندگی شما به شدت دستخوش تغییر می شود. مهم نیست چقدر همسر خیانت کار شما ابراز پشیمانی کند، شما قانع نشده و بی اعتمادی بر تمام وجود شما و رابطه تان سایه افکنده است.
در زیر ۹ راه برای برخورد با خیانت مطرح شده است:

    شما ممکن است بخواهید بلافاصله از طریق شبکه های اجتماعی، تلفن، یا ایمیل تمامی افرادی که می شناسید را از کاری که او با شما انجام داده است آگاه سازید. نفس عمیقی بکشید. با استدلال و براساس منطق رفتار کنید و از کارهای عجولانه و بدون فکر خود داری کنید.
    به خاطر داشته باشید که حتی اگر اکنون به نظر غیر ممکن برسد، اما ممکن است بتوانید مشکلات رابطه ی خود را حل کنید. با گذشت زمان ممکن است احساس کنید که می توانید او را ببخشید. اگر تمام آشنایان و دوستان خود را متقاعد کرده باشید که همسرتان با بی رحمی تمام به شما خیانت کرده و موجب رنج  دیدن شما شده است و این که باور کنند همسر شما را مانند یک هیولای دیو صفت تصور کنند، می تواند پذیرش مجدد او به عنوان همسر شما را برای آنها نیز بسیار دشوارتر سازد و واکنش های خانواده و دوستان شما می تواند حتی زمانی که مشکلات وخشم موجود میان شما و همسرتان برطرف شده باشد برای رابطه ی شما  موجب مشکلات متعددی شوند.

ده حقیقت روانشناسی که هر عاشقی باید بداند.

9 گام مهم پس از خیانت همسر
این مسئله را تنها با افرادی که مورد اعتماد شما هستند مطرح کنید.

پشتیبانی عاطفی، صرف نظر از اینکه رابطه ی شما نجات خواهد یافت یا خیر، برای تسلا و تسکین درد شما لازم است. خود را حبس نکرده و از دیگران دوری نکنید، شما به دوستان خوب خود برای ایجاد و حفظ توان کافی برای از سر گذراندن این سختی نیاز دارید.
پس لطفا به هر کسی چیزی نگویید.خیانت همسر

پس از آنکه وضعیت خود را با تعداد اندکی از دوستان مورد اعتماد خود در میان گذاشتید، ممکن است تصمیم بگیرید تا این موضوع را به همه بگویید.

در چنین وضعیتی حتی اگر این کار را انجام دهید و این خبر بد در مورد همسرتان را در اختیار همه بگذارید، تصمیم شما دیگر عجولانه نیست و با فکر کافی انجام گرفته است. این مسئله نشان دهنده ی توانایی شما برای اتخاذ تصمیمات قاطع و دقیق و همچنین توانایی شما برای خویشتن داری و کنترل رفتارهای خود حتی در موقعیت های دشوار است.
بلافاصله تصمیم به ترک خانه و اسباب کشی نگیرید.

اگر نمی توانید با او زیر یک سقف باشید، ابتدا برنامه ی کوتاه مدتی برای ترک آن خانه بگیرید تا زمانی برای بدست آوردن ثبات از دست رفته خود داشته باشید. ممکن است حتی فکر کردن به زندگی با این فرد که شما فکر می کردید او را می شناسید، و نقاط ضعف و راز های خود را با او درمیان گذاشته اید، به نظر غیر ممکن برسد. اما به خود زمان کافی بدهید تا به اینکه چه چیزی به نفع شما خواهد بود فکر کنید و به راحتی بر اثر رنج وارده به خودتان صدمه نزنید. زوج های بسیاری هستند که پس از چند ماه از برملا شدن رابطه ی پنهانی یکی از آنها، دوباره زند گی در زیر یک سقف را شروع می کنند.

 

منبع : خیانت همسر

مقابله با عادت ترکاندن جوش صورت

راه مقابله با عادت ترکاندن جوش صورت : دست زدن مداوم به صورتتان می تواند به ایجاد سوراخ های ریز و گسترش یافتن باکتریهای ایجاد کننده جوش (جوش صورت و پوست یا آکنه) منجر گردد.

یکی از بدترین عادت هایی که ممکن است شما در حین سر و کار داشتن با جوش داشته باشید، عبارت از دست زدن مداوم به صورتتان می باشد – یا حالت بدتر این است که بخواهید آن جوش را بردارید!

با استفاده از ابزارهای ذهنی یا ایجاد یک سری محدودیت های فیزیکی که برای دست زدن به جوش یا برداشتن آن یک سری موانعی ایجاد کنند، عادت بد خودتان در رابطه با دست زدن به جوش یا برداشتن جوش را ترک کنید.

در صورتیکه می خواهید دست از کَندَن جوش بردارید، باید یک سری اقداماتی را برای به حداقل رساندن آسیب های موجود انجام دهید.
روش یک – مقاومت کردن در برابر تمایل خودتان برای دست زدن به صورتتان

۱٫ زمانیکه احتمال دست زدن به صورتتان افزایش می یابد، دست های خودتان را با یک چیزی مشغول کنید.

در صورتیکه احتمال می دهید در حین منتظر ماندن برای اتوبوس، در حین خسته شدن یا در کلاس به صورتتان دست می زنید، یک مورد حواس پرت کننده ای را در دستتان بگیرید و آن را مشغول نگه دارید.

این مورد حواس پرت کننده می تواند شامل:

    توپ استرس زا،
    دسته کلید،
    دانه تسبیح،
    یک نوار پلاستیکی،
    یا سنگ جواهر باشد.

در صورتیکه شما معمولا در حین تماشای تلویزیون به صورت خودتان دست می زنید، به جای دست زدن به صورتتان سعی کنید دستتان را ماساژ دهید.

بافندگی یا نقاشی کشیدن عبارت از یک سری روش های مناسب برای مشغول نگه داشتن دست هایتان می باشند

(که علاوه بر مشغول نگه داشتن دست هایتان، خواهید توانست یک کار خلاقانه ای را هم انجام بدهید!)

محرک های خودتان را مشخص کنید تا بتوانید وسوسه های موجود را پیشبینی کنید و یک نقشه مناسبی برای موارد حواسپرت کننده بکشید.

آیا در حین مطالعه، در حین نشستن در کلاس یا در حین تماشای تلویزیون به صورت ناخودآگاه به صورت خودتان دست می زنید؟

آیا برای مسواک زدن به حمام می روید و در نهایت جوش موجود روی صورتتان را بر می دارید؟

یا در زمان هایی که دچار استرس، هیجان زدگی، عصبانیت، خستگی یا ناراحتی می شوید، به صورت خودتان دست می زنید؟

۲٫ در زمانیکه برای برداشتن جوش یا دست زدن به آن وسوسه شوید، دستتان را در زیرتان قرار دهید.

چه در صورتیکه در کلاس نشسته باشید و چه در صورتیکه در میز غذاخوری نشسته باشید، در مواقعی که غذا نمی خورید یا یادداشت نمی کنید، سعی کنید که دستتان را در زیرتان قرار دهید.

در نظر گرفتن یک جایی برای قرار دادن دستتان (غیر از صورتتان) به شما کمک خواهد کرد تا این عادت خودتان را از بین ببرید، به خصوص در زمانیکه شما به صورت ناخودآگاه دست به صورتتان می زنید یا جوش موجود در آن را بر می دارید.

    به عنوان یک روش جایگزین، می توانید دست های خودتان را به هم گره بزنید و به جای اینکه صورت شما در مقابل دست هایتان قرار بگیرد، سعی کنید به میز یا یک چیز دیگری نگاه کنید (تا حواستان پرت شود).

۳٫ برای پیشگیری از دست زدن به صورتتان یا برداشتن جوش، از یک سری یادآوری کننده های تصویری استفاده کنید.

یک سری یادداشت های چسبانی که روی آنها “دست نزنید، بر ندارید” نوشته اید را روی آینه حمام، آینه ماشینتان، کنترل تلویزیون یا هر جای دیگری که احتمال دیدن این یادداشت زیادی می باشد، بچسبانید.

همچنین قراردادن این یادآوری کننده ها در جاهایی که احتمال دست زدن به صورت یا برداشتن جوش در آنجا زیاد است، می تواند به شما کمک کند تا این عادتان را ترک کنید.

در صورتیکه احتمال می دهید در طول ساعات خاصی از روز به صورتتان دست بزنید یا جوشتان را بردارید، می توانید زنگ های هشدار ساعتی را در گوشی خودتان تنظیم کنید تا به شما یادآوری کنند که نباید به صورتتان دست بزنید.

۴٫ در صورتیکه در حین قرار گرفتن در خانه در مورد برداشتن جوش صورتتان وسوسه شوید، می توانید از دست کش استفاده کنید.

ممکن است این مورد احمقانه به نظر برسد، ولی در صورتیکه دستکش در دستتان داشته باشید، غیرممکن خواهد بود که جوش صورت تان را بردارید.

در صورتیکه شما در حین خوابیدن تمایل داشته باشید دستتان را بر روی صورتتان قرار دهید، در آخر شب می توانید دستکش هایتان را با آب شستشو دهید.

شستن دستکش ها را باید به صورت منظم انجام دهید تا باکتریها روی آن جمع نشوند.

از دستکش های ۱۰۰% نخی استفاده کنید. پشم منجر به ایجاد سوزش در صورت شما خواهد شد (که در این صورت باید دست به صورتتان بزنید) و نایلون می تواند منجر به ایجاد حساسیت پوستی شود.

در صورتیکه نتوانید از دستکش استفاده کنید، می توانید یک سری بانداژ ها یا نوارهای دراز و باریکی را بر روی نوک انگشتانتان قرار دهید.

این روش جنبه احتیاطی بیشتری دارد و برداشتن جوش از روی صورت را سخت تر خواهد کرد.

۵٫ از دوستان و اعضای خانواده تان بخواهید در زمانیکه دست به صورتتان می زنید، به شما هشدار دهند.

یک دوست صمیمی، پدر، مادر، یا یک هم اتاقی می تواند نقش مفیدی را در ترک کردن عادت مربوط به دست زدن به صورت یا برداشتن جوش داشته باشد.

از آنها بخواهید که در صورتیکه مشاهده کنند شما به صورتتان دست می زنید، شما را سرزنش کنند.

همچنین شما برای به دست آوردن یک انگیزه مناسب برای اجتناب از دست زدن به صورت یا برداشتن جوش، در صورت ضرورت می توانید یک ظرفی را برای پرداخت جریمه (در صورت دست زدن به صورت یا کندن جوش) در نظر بگیرید.

برای مثال، هر زمانیکه به صورتتان دست بزنید، باید یک دلار داخل این ظرف بیاندازید.

۶٫ دلایل مربوط به اجتناب از دست زدن به صورت یا برداشتن جوش را به خودتان یادآوری کنید.

سعی کنید امیدواریتان را حفظ کنید و یک سری دلایل خوبی را برای ترک این عادت به خودتان یادآوری کنید.

شما می توانید آسیب های مربوط به دست زدن به صورت و برداشتن جوش را به صورت متناوب به خودتان یادآوری کنید.

یک سری تصاویر مربوط به جای زخم های جوش را در اینترنت جستجو کنید تا به چشم خودتان ببینید که در صورت ادامه دادن به برداشتن جوش، ممکن است دچار چه وضعیتی شوید.

در صورتیکه به جوش ها دست زده نشود، اکثر آنها هیچ جای زخمی را ایجاد نخواهند کرد (برداشتن جوش، جراحی آن و تحریک پوست به احتمال زیاد منجر به ایجاد جای زخم خواهد شد.

۷٫ به منظور مدیریت کردن محرک های عاطفی می توانید از مدیتیشن آگاهانه استفاده کنید.

در صورتیکه شما در حین احساس:

    استرس،
    اضطراب،
    خستگی
    یا ناراحتی

دست به صورتتان بزنید یا جوش آن را بردارید، باید یک زمانی را صرف پاک کردن ذهن خودتان و تخلیه کردن تمامی افکار منفی بکنید.

اثبات شده است که مدیتیشن در مدیریت کردن عواطف افراد و مقاومت کردن در برابر رفتارهای تکراری بدن (همانند دست زدن به صورت یا برداشتن جوش) مفید می باشد.

    می توانید از ویدئوهای راهنمایی کننده مدیتیشن استفاده کنید یا در باشگاه یوگای محلی تان در کلاس های مدیتیشن عضو شوید.

    همچنین می توانید یک برنامه تلفنی مدیتیشن، همانند Headspace یا MindShift را دانلود کنید و برای دستیابی به آرامش از آن استفاده کنید.

منبع : جوش صورت

باورها مربوط به ازدواج فامیلی و آنچه لازم است بدانید

” می گویند ما هم خون هستیم، خیلی به هم شباهت داریم، هم دیگر را می شناسیم ، از بچگی با  هم بودیم و از جیک و پوک هم خبر داشتیم

می گویند عقد دختر عمو پسر عمو را در آسمان ها بسته اند…

تا دختر فامیل هست چرا از غریبه دختر بگیریم …”

این ها از جمله باورهای آشنا برای عده ای از افراد است که به ازدواج فامیلی تن داده یا به آن تمایل دارند…

با این حال  اکنون عده ای از خانواده ها صرفا به دلیل نسبت فامیلی از ازدواج با فرد مورد نظر ممانعت می کنند.

در گذشته ازدواج فامیلی بخصوص در اجتماعات کوچک مرسوم بوده است. البته هنوز هم در بخش هایی از کشور این رسم  همچنان پا برجاست.

می توان محدود بودن شرایط آشنایی برای ازدواج غیر فامیلی و اعتقاد برخی قبایل برای پاینده نگه داشتن ایل خود را علت این موارد ذکر نمود.

در خانواده های سلطنتی نیز برای حفظ نام و قومیت خود ازدواج فامیلی یک قاعده بود که اکنون این رسم کم رنگ شده .

اکنون دلیل اصلی برای خود داری از ازدواج فامیلی پیشرفت های پزشکی و علم وراثت است

که به دنبال آن اطلاعات عموم مردم در خصوص مشکلات و بیماری های وراثتی و معلولیت های جسمی و ذهنی در فرزندان حاصل از این ازدواج، افزایش پیدا کرده است.
الگوهایی که می توانند ارتباط بلند مدت شما را تخریب کنند
معایب ازدواج فامیلی چیست؟

یکی از فرض های اساسی در ازدواج فامیلی به شناخت دختر و پسر و خانواده ها مربوط می شود.

بدین معنا که ممکن است با این فرض که ” ما با هم فامیل هستیم و هم دیگر را خوب می شناسیم “، پیش بروند و از شناخت بهتر خصوصیات اخلاقی و اجتماعی یک دیگر غافل شوند.

جالب است بدانید در صورت ایجاد اختلاف و مشکل بین دو فرد و در نهایت تصمیم بر طلاق، در این گونه موارد شرایط سخت تر از دیگران خواهد بود.

در واقع در جریان جدایی یا طلاق دو فرد که با هم نسبت فامیلی دارند دردسر و اختلاف شدید و حتی قهر و مشکل از دو فرد یعنی زن و مرد به دو خانواده گسترش می یابد.

بنابراین می توان گفت که سخت ترین نوع طلاق، طلاق بین دو فرد فامیل می باشد.
از نظر پزشکی و علم وراثت ازدواج فامیلی احتمال داشتن فرزندی با اختلالات ژنتیکی و معلولیت های جسمانی ذهنی را چند برابر می کند.

افزایش احتمال خطر سقط جنین، بالا رفتن احتمال نقض ایمنی، خطر نقص عضو، بیماری شب کوری، هپاتیت و سرطان از جمله مواردی است که پزشکان و متخصصان هشدار می دهند.

به همین دلیل در برخی کشورها ( مثلا تاجکیستان ) ازدواج فامیلی از نظر قانونی ممنوع است.

امروزه در کشورهای صنعتی و پیشرفته این نوع ازدواج نا مرسوم و قبیح است در حالی که هنوز در برخی از کشور های رو به توسعه مرسوم بوده و حتی از نوعی قداست نیز برخوردار می باشد.

مشاوره ژنتیکی اصل ضروری در ازدواج فامیلی

شایع ترین مشکلات فرزندان حاصل از ازدواج های فامیلی، تالاسمی، معلولیت های جسمی و ذهنی، اختلالات بینایی، بیماری های قلبی، عقب ماندگی ذهنی، ناشنوایی، مرده زایی و شب کوری است.

در حال حاضر تنها آزمایشی که پیش از ازدواج اجباری است، آزمایش خون می باشد.

آزمایش ژنتیکی امری دل بخواهی می باشد که اکثر مواقع زوج ها به دلیل پرهزینه بودن از انجام آن منصرف می شوند.
از طرفی شرکت های بیمه نیز، اکثرا هزینه این نوع آزمایش ها را تقبل نمی کنند.

این نوع آزمایش ها برای زن و شوهر هایی که نسبت فامیلی دارند و قصد بچه دار شدن نیز دارند جدی و ضروری می باشد.

قبل از انجام آزمایش ژنتیک ابتدا فرد باید مورد مشاوره قرار گیرد. این مشاوره باید توسط پزشک متخصص ژنتیک و با مجوز فعالیت صورت گیرد.

البته توصیه اکثر پزشکان و متخصصان این است که مشاوره ژنتیکی قبل از ازدواج صورت گیرد.

در این مشاوره سابقه خانوادگی هر دو فرد از نظر بیماری های ارثی، معلولیت های مادر زادی، نازایی و سقط جنین مورد بررسی قرار می گیرد.

مشاور ژنتیک با بررسی این سابقه جامع و کامل احتمال و میزان خطر را می سنجد

در صورتی که در خانواده هر کدام از زوجین بیماری خاصی وجود داشته باشد ژن آن بیماری را در هر دو ( زن و مرد ) آزمایش و بررسی می کنند.

آزمایش های ژنتیکی خطر بیماری های وراثتی را کاهش می دهد و باعث افزایش آگاهی خانواده، و نیز درمان به موقع ( در موارد خاص مانند بیماری فنیل کتونوری) می شود.

منبع : ازدواج فامیلی

 

کودک مضطرب (استرس)

کودک مضطرب و استرس در کودک

اضطراب و استرس به عنوان یکی از اختلالات همه گیر در جهان کنونی شناخته شده که سن و سال نیز نمی شناسد و از دوران کودکی می تواند فرد را درگیر خود کرده و حتی در دوران سالمندی نیز افراد بسیاری با این مشکلات دست و پنجه نرم می کنند. عوامل مختلفی در بروز استرس و اضطراب در دوران های مختلف زندگی وجود دارد مثلا عواملی که موجب ایجاد استرس و اضطراب در یک کودک می شود ممکن است با عوامل ایجاد کننده اضطراب در یک بزرگسال یا سالمند کاملا متفاوت باشد اما به هر حال به عنوان یک دغدغه مهم بسیاری از کودکان درگیر اختلال اضطراب بوده که آمار آن ها در کشور ایران نیز بسیار زیاد و نگران کننده است. اولین اصل اساسی برای نجات کودک مضطرب از اضطرابش یافتن سر منشاها و دلایل مبتلا شدن کودک به اختلالات است که در بسیاری از مواقع این اختلال ریشه برونی دارد مثلا محیط مدرسه کودک، دوستان و اطرافیان او مورادی از این قبیل اما همیشه هم این طور نیست که کودک مضطرب در نتیجه عوامل بیرونی به وجود آید و مانند بزرگسالان که گاهی خودشان با پیش فرض های ذهنی و توقعاتی که از خود دارند عامل اصلی به وجود آمدن اضطراب هستند در کودکان نیز ریشه های درونی می تواند موجب بروز اضطراب و تنش در کودک گردد لذا در هر صورت به عنوان اولین گام والدین باید دلایل و ریشه به وجود آمدن اختلال اضطراب در کودک مضطرب خویش را بفهمند.

به طور مثال در کودکی که به مدرسه می رود از همان اول و قبل رفتن یعنی جدایی از والدین تا تنش های موجود در مدرسه و تکالیف و درس ها می تواند سبب بروز استرس و اضطراب در کودک شود و در این شرایط کودک حتما به بازی و سرگرمی نیاز دارد و نباید طوری برنامه ریزی کرد که تمامی وقت او با این گونه فعالیت ها پر گردد چرا که بسیاری از خانواده ها هستند که از همان دوران کودکی برنامه های فوق العاده بسیار زیادی برای کودک خود در نظر گرفته و فرصت کودک بودن و کودکی کردن را از بچه می گیرند لذا در مورد فوق برنامه هایی که برای کودک خود در نظر می گیرید نظر او را جویا شده و در مورد آن ها با او به صحبت بنشینید و در صورت عدم تمایل منطقی توسط او می توانید کمی از آن ها را تعدیل نموده و کم کنید.

یکی دیگر از موارد مهمی که می تواند موجب ایجاد کودک مضطرب شود رفتار والدین در  خانه و بحث هایی است که آن ها با یکدیگر می کنند مثلا صحبت کردن در مورد مسائل و مشکلات مالی خانواده و گلایه و شکایت از این مورد می تواند به شدت در کودک احساسات و تاثیرات منفی بر جای بگذارد لذا این گونه تنش ها و مسائل را به محیطی که کودکتان آن را نمی شنود برده و یا در ساعاتی راجع به این موضوعات بحث کنید که کودک در خانه نیست. تماشای صحنه های خشن و خطرناک نیز می تواند یکی دیگر از دلایل بروز اضطراب در کودکان باشد لذا اگر در خانه تلویزیون و یا فیلمی تماشا می کنید و کودک حضور دارد حتما باید به این نکته دقت نموده مثلا از دیدن فیلم ها و مستندهایی که بلایی مانند سیل و زلزله در آن است و یا فیلم های خشن که کشت و کشتار در آن صورت می گیرد به شدت پرهیز نمایید. بازی کودکان با بازی های رایانه ای و اندرویدی نیز این روزها یکی دیگر از دلایل ایجاد اضطراب در آنان است، کودکان بسیاری هستند که بدون توجه و کنترل توسط خانواده، ساعت ها از وقت خود را صرف بازی های رایانه ای خشن و خطرناک می کنند که برخی از آن ها حتی حاوی نکات بد اخلاقی نیز می باشد و به هر حال برای سن و سال کودکی اصلا مناسب نیست.

منبع : کودک مضطرب